Guru

จุดเริ่มต้นการ StartUp ธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ

ช่วงนี้เพื่อนๆ หลายคนมักถามผมว่า “ทำยังงัยถึงจะทำให้งานที่คิดและทำอยู่ออกสู่อุตสาหกรรมได้จริงๆ” หรือพูดง่ายๆ ว่า “ทำยังงัยถึงจะทำให้ธุรกิจประสบความสำเร็จได้” คำถามนี้ทำให้ผมนึกถึงงานๆ หนึ่งที่มหาวิทยาลัยรังสิตจัดขึ้นเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมาเรียกว่า โครงการประกวดแผนธุรกิจ BBA@RSU Business Challenge งานนี้เป็นการประกวดแผนธุรกิจของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรังสิต ทำการประกวดกันว่าแผนธุรกิจของใครมีความเป็นไปได้ในการทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จได้มากกว่ากัน ถ้าภาษาคนในวงการ StartUp จะเรียกขั้นตอนนี้ว่า Pitch หรือ Pitching การ Pitch เป็นการนำเสนอแผนธุรกิจภายในเวลาจำกัด แข่งกันของคนที่ต้องการหาโอกาสประสบความสำเร็จ บางคนมาเพื่อขายไอเดีย บางคนมาเพื่อหาเงินลงทุน บางคนมาเพื่อมีโอกาสพบเจอเครือข่าย พันธมิตรทางธุรกิจที่จะต่อยอดความสำเร็จ ไม่ว่าวัตถุประสงค์ของการมา Pitch จะเป็นอะไรก็แล้วแต่ การ Pitch ทุกครั้งจะมีกรรมการผู้เชี่ยวชาญในด้านต่างๆ เข้ามาร่วมตัดสินเสมอ กรรมการบางคนเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน ด้านการลงทุน ด้านธุรกิจ ด้านการตลาด กรรมการบางคนเป็นนักลงทุนแบบ Angel ที่เป็นนักลงทุนอิสระหรือกลุ่มนักลงทุนอิสระที่ใช้เงินส่วนตัวในการลงทุน กรรมการบางคนเป็นนักลงทุนแบบ VC (Venture Capital) มักจะเป็นองค์กรหรือหน่วยงานซึ่งรวบรวมเงินจากแหล่งทุนต่างๆ มาลงทุนในโครงการที่สนใจ กรรมการบางคนเป็นคนต่อยอด StartUp ไม่ว่าจะเป็นต่อยอดแบบบ่มเพาะไปเรื่อยๆ สำหรับโครงการทั่วไปที่เรียกว่า Incubator […]

บูรพาอาคเนย์ : ปางหลวง2 เบื้องหลังการทหาร มีการเศรษฐกิจและจีน

บัณรส บัวคลี่ การเจรจาสันติภาพครั้งยิ่งใหญ่ในรอบ 70 ปี หรือที่เรียกกันว่า ปางหลวง #2 ซึ่งจัดขึ้นที่กรุงเนปิดอว์ได้ผ่านพ้นไปแล้ว แบบที่ไม่ถึงกับเรียกว่าสำเร็จ หรือล้มเหลวได้เต็มคำนัก เพราะนี่เป็นเรื่องใหญ่มาก เป็นปัญหาเรื้อรังที่อีรุงตุงนังมาตั้งแต่เริ่มได้เอกราช เอาแค่มีตัวแทนของกลุ่มต่างๆ ทั้งที่เจรจาสงบศึกไปแล้วกับที่ยังรบพลางคุยพลาง แต่งกายชุดประจำเผ่าตนมานั่งร่วมกันในห้องประชุมร่วมกันได้ ก็ถือว่าเก่งแล้ว อย่างน้อยที่สุดยังกล่าวได้ว่าได้เริ่มนับหนึ่งอย่างเป็นทางการ และการเจรจาที่ว่าก็จะยังมีเส้นทางอีกยาวไกล อาจจะเป็นสิบปีหรือมากกว่านั้นโดยมีธงผืนใหญ่ที่ฝ่ายพม่าเองก็แสดงท่าทียอมรับให้อยู่บนโต๊ะเจรจานั่นก็คือรูปแบบรัฐแบบสหพันธรัฐหรือ Federal State ข่าวเด่นๆ ที่ปรากฏระหว่างการประชุมเช่น การไม่ไปร่วมประชุมของเจ้ายอดศึก แห่งกองกำลังกู้ชาติไทยใหญ่ S.S.A แค่ส่งตัวแทนไปร่วม ซึ่งนี่สามารถมองเป็นกลยุทธ์หนึ่งบนโต๊ะเจรจาต่อรองได้ แต่ข่าวซึ่งได้รับการรายงานอย่างกว้างขวางและเป็นเรื่องใหญ่ขนาดที่รัฐบาลพม่าต้องออกเป็นแถลงการณ์อย่างเป็นทางการระงับปัญหาบานปลาย เพราะมันเกิดกรณีตัวแทนประชุมของกองทัพสหรัฐว้า UWSA บอยคอตจากที่ประชุมในวันที่สองเนื่องจากได้รับป้ายหน้าอกเป็นผู้สังเกตการณ์ แทนที่จะเป็นตัวแทนผู้ร่วมเจรจา สถานะระหว่าง ผู้สังเกตการณ์กับผู้ร่วมเจรจาสำคัญมากเพราะมันมีผลผูกพัน เรื่องนี้รัฐบาลพม่าประกาศแล้วว่าเป็นความผิดพลาดของฝ่ายเขา ขอโทษขอโพยให้รู้กันทั่วไป แต่สื่อทั้งพม่าและต่างประเทศเล่นกันไปแล้ว เพราะกองกำลังสหรัฐว้า UWSA เป็นชนกลุ่มน้อยที่เข้มแข็งสุด มีกองทัพใหญ่สุดในบรรดาชนกลุ่มน้อยทุกกลุ่ม เหยียบตาปลาใครไม่เหยียบ ดันเหยียบเอานักเลงที่ไม่กลัวเจ้าบ้านซะอีกแน่ะ ว้านี่ ไม่ได้กลัวพม่าเลยนะครับ เพราะว้ามีแบคอัพดี เงินถึง ข่าวกรองทหารยังเชื่อว่าว้าสั่งเฮลิคอปเตอร์จากจีนมาใช้เองด้วยซ้ำไป อาวุธยุทโธปกรณ์ไปต้องห่วง พม่าเอาเครื่องบินมาว้าก็มีจรวดส่องก็แล้วกัน เขตปกครองของว้าอยู่เหนือเชียงตุง ติดกับชายแดนจีน […]

บูรพา-อาคเนย์ ญี่ปุ่น ก่อนโอลิมปิก 2020

บัณรส บัวคลี่ ประเทศญี่ปุ่นเปิดฉากการเจ้าภาพกีฬาโลกครั้งหน้าในพิธีปิดโอลิมปิก ริโอ 2016 ชนิดที่ขโมยซีน แย่งบทเด่นจากเจ้าภาพบราซิลแบบไม่เห็นฝุ่น เพราะคนทั้งโลกต่างพูดถึงนายกรัฐมนตรีชินโสะ อาเบะ สวมชุดการ์ตูนเกมมาริโอ้โผล่ขึ้นมาจากท่อสีเขียวอันเป็นสัญลักษณ์ที่คนทั้งโลกรู้จักดี เพื่อร่วมพิธีส่งต่อเจ้าภาพครั้งหน้า ไม่ใช่แค่นั้นการแสดงของญี่ปุ่นก็อลังการงานสร้าง เต็มไปด้วยความคิดสร้างสรรค์ ผสมผสานเทคโนโลยีไฮเทคกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นได้อย่างลงตัว เริ่มต้นโอลิมปิกรอบใหม่2020 ให้เปิดฉากในใจผู้ชมทั่วโลกไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งๆ ที่เวลายังอยู่ห่างอีกตั้ง 4 ปี นาทีนี้ แทบทั่วโลกต่างรับรู้ชนิดที่ไม่ต้องเปิดกูเกิ้ลค้นแล้วว่า โตเกียวจะเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกครั้งหน้า หลังจากนั้นก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงเบื้องหลังแนวความคิดการ์ตูนมังงะชุดนี้ออกมามายมาย หาได้จากทั้งสื่อไทยและต่างประเทศ โดยส่วนตัวผมชอบบทวิจารณ์ในเฟซบุ้ค ของคุณ Trachoo Kanchanasatitya ที่มองว่า นี่เป็นส่วนหนึ่งของแผนปลุกเศรษฐกิจใหม่ญี่ปุ่น ที่เรียกว่า Japan Cool แผนดังกล่าวจัดทำโดยกระทรวงพาณิชย์การค้าและอุตสาหกรรมญี่ปุ่น หรือ METI ที่พบว่าอุตสาหกรรมจากวัฒนธรรม 5 กลุ่ม คือ การ์ตูน อาหาร บริการส่งสินค้าถึงที่ โรงแรมแบบเรียวกัง และศิลปะหัตถกรรม Anime/Manga , Food, Delivery Service, Traditional Hotel (Ryokan) […]

พาชมโอกาสสินค้าไทยในตลาดเวียดนาม : มารพิณ Jib Marn Pin

โดย มารพิณ Youtube.com/FeelThai Facebook.com/Marnpinbook ช่วง 2 ถึง 3 ปีที่ผ่านมาเมืองไทยพูดถึงเรื่อง AEC หรือประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนกันเยอะ มีคนพูดถึงโอกาส และตัวเลขความเป็นไปได้ต่างๆ มากมาย ไม่รู้จบ ผมก็ว่าน่าสนใจดีครับ แต่คิดไปคิดมาตามประสาคนเดินทางที่เดินทางในประเทศแถบนี้เป็นประจำ ก็เลยอยากจะเสริมเพิ่มประเด็นอีกในเรื่องอื่นๆ ลำพังตัวเลขอย่างเดียว มันไม่เห็นภาพสถานการณ์ที่เป็นจริงในภาคสนาม คอลัมน์นี้ก็คงจะเป็นจุดเริ่มต้นชุดบทความเรื่องเพื่อนบ้าน AEC เรา ที่จะเขียนให้กับทาง SmartSME ก็คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ทางธุรกิจขนาดเล็กและขนาดใหญ่ในบ้านเราที่จะรู้จักเข้าใจและมองเห็นช่องทางในการเจาะตลาดทำมาค้าขายทำธุรกิจในประเทศเพื่อนบ้านเราที่เป็นตลาดใหญ่และกำลังเติบโต ประชากรเวียดนามก็มี 89 ล้านคนในปัจจุบัน มากกว่าประเทศไทยเลยด้วยซ้ำ อย่ามองผมเป็นนักวิชาการ หรือนักเขียน เป็นนักเดินทางภาคสนามดีกว่า เพราะเวลาอ่านงานเขียนของผมอยากให้ดูที่ภาพมากกว่า เพราะเป็นภาพที่ถ่ายมาจากสถานที่จริงในประเทศเพื่อนบ้านเราจริงๆ อย่างที่เขาบอกว่าภาพภาพเดียวแทนคําพูดนับพันตัวอย่างที่เห็นครับ ให้ภาพเล่าเรื่องกัน เรื่องตัวเลข การวิเคราะห์อะไรต่างๆ ก็คงให้เป็นเรื่องของนักวิชาการ นักเศรษฐศาสตร์ทั่วไป เอาภาพจากสนามการค้าจริงๆ มาแชร์ ให้ชมกันจะดีกว่าจะได้ฉีกแนวจากงานเขียนวิชาการ ชิ้นแรกก็อยากจะเขียนถึง “เวียดนาม” ก่อนเพราะเป็นประเทศที่คุ้นเคยดีและผมพอจะสื่อสารภาษาเวียดนามได้ไม่ได้เรียนมาจากไหนก็อาศัยว่าเดินทางทำเว็บท่องเที่ยวกับแชนแนล Youtube ไปบ่อยจนพอพูดได้บ้าง แต่น่าเสียดายที่ ดูเหมือนคนไทยจะไม่ค่อยรู้จักเวียดนามเท่าไหร่ในขณะที่คนเวียดจะรู้จักคนไทยมากกว่าเยอะ ถ้าไม่รู้เขารู้เราแล้วจะรบชนะในศึกการค้าได้อย่างไร ทุกวันนี้ ทั้งสองประเทศมีมูลค่าค้าขายกันปีละกว่าสามแสนล้านบาท ไทยกับเวียดนามเป็นประเทศเพื่อนบ้าน […]

โอกาสท่องเที่ยวไทย กับทั่วโลก : รศ.ดร.สมชาย ภคภาสน์วิวัฒน์

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยได้มีการรายงานถึงสภาวการณ์การท่องเที่ยวที่ผ่านมาและแนวโน้มในอนาคต ทั้งนี้ส่วนที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวต่างประเทศ (Inbound Tourism) ในปีที่ผ่านมามีจำนวนนักท่องเที่ยวกว่า 29 ล้านคน โดยคาดว่า ในปีนี้ แนวโน้มของนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศที่จะมาไทยเพิ่มเป็น 34 ล้านคน และในปี 2017 จะเพิ่มเป็น 36 ล้านคน โดยทั้งนี้ รายได้ที่คิดเป็นตัวเงินจากการท่องเที่ยวโดยนักท่องเที่ยวต่างประเทศในไทยอยู่ที่ 1.89 ล้านล้านบาท เพิ่มขึ้น 9.82% คิดเป็นรายได้ต่อ GDP ประมาณ 13% ซึ่งนับเป็นสัดส่วนที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ถ้าพิจารณาจากจำนวนนักท่องเที่ยวในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกที่จัดทำโดยองค์การการท่องเที่ยวโลกของสหประชาชาติในปีล่าสุดที่ออกมาคือปี 2014 นั้น จำนวนนักท่องเที่ยวโลกเท่ากับ 1.133 พันล้านคน เพิ่มขึ้น 4.3% โดยทั้งนี้ ประเทศที่มีนักท่องเที่ยวมากที่สุด 10 อันดับแรกของโลกคือ 1. ฝรั่งเศส 83.7 ล้านคน 2. สหรัฐอเมริกา 74.8 ล้านคน 3. สเปน 65 ล้านคน 4. […]

4 หา 5 สร้าง : อ.วสันต์ พงศ์สุประดิษฐ์

แม้เทคโนโลยีจะเปลี่ยนแปลงไปมากอย่างไรก็ตาม แม้โลกของธุรกิจจะเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหนก็ตาม แต่ “ศาสตร์และศิลป์แห่งการขาย” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การขายที่ยังต้องใช้ “พนักงานขาย” และหรือ “นักขาย” เป็นผู้ทำการขาย ก็ยังคงมีความสำคัญ และจะขาดไปเสียไม่ได้เลย เมื่อเร็วๆ นี้ มีผลสำรวจออกมาว่าตำแหน่งงานที่องค์กรธุรกิจต้องการมากที่สุด ก็คือ “พนักงานขาย” ขั้นตอนและกระบวนการขายโดยพนักงานขายและหรือนักขายสามารถอธิบายอย่างสรุปรวบยอดให้ครอบคลุมครบถ้วนได้โดยผ่านกระบวนการที่ผมเรียกของผมเองว่า “4 หา 5 สร้าง” ซึ่งพอจะขยายความได้ดังนี้ :- 4 หา ก็ได้แก่ (1) หาลูกค้าตัวจริง (2) หาข้อมูลลูกค้า (3) หาความต้องการ และ (4) หาเวลานัดหมาย 5 สร้าง ก็ได้แก่ (1) สร้างความประทับใจแรกพบ/สร้างความเป็นกันเอง (2) สร้างความน่าเชื่อถือ/สร้างความเชื่อมั่น (3) สร้างแรงบันดาลใจ (4) สร้างให้เกิดการซื้อขาย และ (5) สร้างความประทับใจเมื่อลาจาก ซึ่งก็ขออธิบายอย่างสั้นๆ ในแต่ละประเด็น ดังนี้ หาลูกค้าตัวจริง : […]

อาหารริมถนน อร่อยที่สุดในโลก : ดร.พนม ปีย์เจริญ

จากการที่สื่อต่างประเทศอย่าง CNN ได้ทำการสำรวจความนิยม ว่าอาหารริมถนนประเทศใดได้รับความนิยมยกย่องจากนักท่องเที่ยวมากที่สุด ปรากฎว่าประเทศไทยได้อันดับหนึ่งของเมืองที่มีอาหารริมถนนดีที่สุดในโลก รองลงมาก็มีประเทศสิงค์โปร์ มาเลเซีย โมร็อคโค อิตาลี เวียดนาม ตรุกี เม็กซิโก เบลเยี่ยม และ เบลิช ตามลำดับ จะว่าไปแล้วบ้านเรามีอาหารริมถนนให้กินตลอด 24 ชั่วโมงมานานแล้ว ยิ่งถ้าเป็นในเมืองใหญ่ ๆ นี้มีตลอดถึงโต้รุ่งด้วยซ้ำ แต่ถ้าเป็นกรุงเทพมหานคร ต้องยอมรับเลยว่าร้านอาหารริมถนนที่อร่อยที่สุด อยู่ที่ถนนเยาวราชนี่เอง แต่ละร้านก็มีกลยุทธ์การขายที่แตกต่างกันออกไป บ้างก็เน้นกันที่รสชาติ บ้างก็เน้นกันที่ใหม่สด บ้างก็เน้นกันที่ความเป็นต้นตำรับความเก่าแก่ยาวนาน ฯลฯ แล้วแต่จะงัดกลยุทธ์เด็ดอะไรออกมาประชันขันแข่งกัน มีทั้งเจ้าเก่า เจ้าดั้งเดิม และเจ้าใหม่ๆ หน้าตาแปลกๆ แบบที่คนรุ่นเก่าไม่ค่อยคุ้นเคย แต่ก็เป็นจุดขายที่เรียกร้องความสนใจให้กับลูกค้าได้ไม่น้อยเช่นกัน สำหรับหลายๆคนที่มักจะชอบถามผมเสมอๆเวลาผมไปบรรยายเรื่องการตลาด การขาย ถึงธุรกิจขนาดกลางและขนาดเล็ก โดยเฉพาะร้านอาหารแบบริมทางถ้าจะทำให้เกิดได้และอยู่ได้ตลอดรอดฝั่ง ไม่ล้มหายตายจากไปก่อนในเวลาอันควรหรืออยู่รอดแบบ “บอนไซ” คือ “ ตายก็ไม่ตาย โตก็ไม่โต ” อยู่ไปแกรนๆแบบนั้น ฉนั้นถ้าจะทำธุรกิจร้านอาหารข้างทางให้เป็นเจ้าที่ลูกค้าสนใจ ติดใจ ชอบใจ ถูกใจ ก็ต้องเริ่มต้นคิด …. […]

บูรพา-อาคเนย์ : เมื่อรัฐบาลอินโดนีเซียฟ้องบริษัทก่อมลพิษควันไฟ

บัณรส บัวคลี่ บริษัท PT National Sago Prima (NSP) ยักษ์ใหญ่ผลิตแป้งสาคูของอินโดนีเซีย เพิ่งแพ้คดีที่รัฐบาลอินโดนีเซีย โดยประธานาธิบดีโจโค วิโดโด เป็นโจทย์กรณีก่อมลพิษควันไฟในเกาะสุมาตราเมื่อปี 2014 คำฟ้องระบุว่าบริษัทแห่งนี้ปล่อยปละไม่มีมาตรการและอุปกรณ์ป้องกันเหตุเพลิงไหม้ในแปลงเกษตรของตน ซ้ำเติมปัญหามลพิษฝุ่นควันซึ่งเกิดขึ้นประจำทุกปี สาเหตุหลักของไฟไหม้มาจากกิจการพืชเกษตรที่ลดต้นทุนการเตรียมแปลงพื้นที่ปลูกด้วยวิธีการเผาซึ่งง่ายที่สุดแต่เป็นวิธีการที่กฎหมายห้ามไว้ บริษัท NSP โดยต้องจ่ายค่าปรับก้อนใหญ่ที่สะเทือนถึงสถานะการเงินชนิดที่หนักหนาสาหัสถึง 1 ล้านล้านรูเปียะ หรือประมาณ 76 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 2,585 ล้านบาท) นี่ไม่ใช่แค่เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดูเท่านั้น หากยังเป็นการประกาศดังๆ ไปยังบรรษัทยักษ์ใหญ่ด้านเกษตร ไม่ว่ากิจการปาล์มน้ำมันหรือเยื่อกระดาษอีก 4-5 รายที่ถูกเพ่งเล็งว่าก่อมลพิษฝุ่นควันไฟป่า และยังส่งสัญญาณข้ามช่องแคบมะละกาไปถึงประเทศเพื่อนบ้าน สิงคโปร์ มาเลเซีย ว่านับจากนี้รัฐบาลอินโดนีเซียเอาจริงแล้วนะ ความสัมพันธ์ระหว่างอินโดนีเซียกับเพื่อนบ้าน สิงคโปร์ มาเลเซียในเรื่องปัญหาฝุ่นควันไฟป่าย่ำแย่มาโดยตลอดในหลายปีหลัง เฉพาะปี 2014-2015 ซึ่งปัญหาลุกลามสูงสุดควันไฟยังเคยแผ่ขึ้นมาถึงจังหวัดสุราษฏร์ธานีของประเทศไทยเราด้วยซ้ำไป ประเด็นฝุ่นควันไฟเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นเพราะมันกระเทือนถึงผลประโยชน์ของชาติเพื่อนบ้าน อย่างสิงคโปร์ มาเลเซีย ซึ่งควรจะมีรายได้จากการท่องเที่ยวก็พลอยเสียหายจากสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ มิหนำซ้ำยังมาเจอวาทะของ Jusuf Kalla รองประธานาธิบดีอิเหนาที่พูดเหมือนไม่รับผิดชอบอะไรว่า “เป็นเวลาถึง 11 เดือนที่พวกเขา […]

กำหนดเสร็จ : สุขุม นวลสกุล

การที่หัวหน้าจะสั่งงานให้ลูกน้องทำแบบมีประสิทธิภาพ สิทธิการิยะท่านว่าไว้ว่า ให้มี “กำหนดเสร็จ” กำกับคำสั่งไว้ด้วย ไม่ใช่สั่งลอย ๆ แต่เพียงให้ทำอะไร ไม่บอกว่าให้ทำเสร็จเมื่อไหร่ เช่น หยิบข้อเขียนหนึ่งหน้ากระดาษส่งให้ลูกน้องตอน ๑๐ โมงเช้า บอกสั้น ๆ ว่า “เอาไปพิมพ์ให้ที” ปรากฏว่าลูกน้องรับแล้วหายไปบ่ายโมงกว่า ๆ ก็ยังไม่มาส่ง อดรนทนไม่ได้เจ้านายก็เลยเดินไปถามหาผลงาน “ไหนล๊ะ ที่ให้พิมพ์” ลูกน้องกลับตอบหน้าตาเฉยว่า “ยังไม่ได้ลงมือเลยคะ” “อ้าว ทำไมละ” “ไม่ทราบนี่คะว่ารีบ” เป็นอย่างนั้นไป จะเอาเรื่องเอาราวก็คงยาก เพราะเป็นความหละหลวมของ คนออกคำสั่งเอง ห้ามสวนกลับว่า “ถึงไม่บอก ก็น่าจะรู้” เป็นอันขาดนะ จะบอกให้ เรื่องอย่างนี้ทำไมต้องให้เขาคิดด้วยละครับ ไม่สั่งแบบครอบคลุมเสียแต่ต้น เรื่องอย่างนี้ไม่เกิดหรอกครับ ถ้าคนเป็นนายจะยึดหลักสั่งทีไรต้องมีกำหนดเสร็จกำกับไปด้วย อย่างเรื่องข้างต้นนี่ สั่งอย่างมีประสิทธิผลก็ต้อง “เอาไปพิมพ์ให้ที ขอก่อนเที่ยงนะ” ชัดเจนแบบนี้ลูกน้องก็ต้องทำให้เสร็จก่อนเที่ยงแน่นอน หรือถ้าจะทำไม่ได้ก็คงปฏิเสธให้ได้ทราบก่อน เช่น “คงไม่ได้หรอกคะหัวหน้า หนูกำลังพิมพ์ของผู้จัดการอยู่ กว่าจะเสร็จก็เที่ยงพอดี” หรือไม่ถึงทำไม่ได้ตามคำสั่ง เธอก็อาจเสนอแนวทางแก้ปัญหามาให้เลยก็ได้ “หัวหน้ารอหนูหน่อยได้ไหมคะ พิมพ์ของผู้จัดการเสร็จแล้ว […]

ผู้นำกับสุขภาพ : อาจารย์สุรวัฒน์ ชมภูพงษ์

โดย อาจารย์สุรวัฒน์ ชมภูพงษ์ ผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพ “ต่อให้เป็นผู้นำเก่งกาจขนาดไหน สุขภาพไปไม่ไหวทุกอย่างก็จบ” ถ้าพูดถึงการเป็นผู้นำองค์กร ผู้นำชุมชน หรือ ผู้นำใด ๆ ก็แล้วแต่ คนส่วนใหญ่ก็มักจะนึกถึงแต่เรื่องการทำงาน วิสัยทัศน์ ทัศนคติ หรือคุณงามความดีต่าง ๆ รวมทั้งความสามารถที่ผู้นำจะนำเอาออกมาใช้ในการบริหารงาน แต่เบื้องหลังของความสำเร็จของผู้บริหารที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ปัญหาสุขภาพครับ สุขภาพในที่นี้หมายความรวมถึง ทั้งสุขภาพกายและสุขภาพใจ ผู้นำบางท่านสุขภาพกายก็ดูแข็งแรงดีแต่สุขภาพหรือภาวะทางจิตบางทีถึงขั้นย่ำแย่ เพราะเกิดจากความเครียด การพักผ่อนไม่เพียงพอ หรือเมื่อมีเรื่องจุกจิกกวนใจแล้วไม่สามารถบริหารจัดการให้ได้อย่างลงตัว และถ้าหากผู้นำนั้นมีปัญหาทางสังคมกับผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงาน ผู้ใต้บังคับบัญชา หรือแม้กระทั่งปัญหากับครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง เข้ามาสมทบด้วยอีก ร่างกายที่แข็งแรงก็อาจจะบอบช้ำไปได้ แต่ในทางตรงกันข้ามถ้าผู้นำนั้นมีสุขภาวะทางจิตดี ถึงแม้ร่างกายอาจตกบกพร่องไปบ้าง มีอาการป่วยไข้บ้างก็น่าจะยังสามารถฟันฝ่าอุปสรรคไปได้ดีกว่าผู้นำที่สุขภาพจิตเสีย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นปัญหาสุขภาพกายหรือสุขภาพจิต ผู้นำที่มีความรอบคอบก็ต้องระมัดระวังไม่ให้เกิดขึ้นกับตนเพราะมิใช่จะมีผลต่อตนเองเท่านั้น ยังมีผลต่อการคิด การตัดสินใจในการดำเนินงานขององค์กร อันอาจจะทำให้เกิดความเสียหายใหญ่หลวงได้ ผู้นำในหลาย ๆ ประเทศจึงพยายามออกสื่อหรือแสดงตัวว่าตนเองยังเข้มแข็ง มีสุขภาพดีพร้อมที่จะทำงานได้ ทั้ง ๆ ที่บางครั้งผู้นำนั้นอาจจะอายุมากแล้ว เพราะหลายครั้งปัญหาสุขภาพอาจจะไม่เกี่ยวกับอายุโดยตรงก็ได้ ถ้ามีการดูแลอย่างดีตั้งแต่เริ่มต้น ที่ผมสาธยายเรื่องปัญหาสุขภาพมาซะยืดยาวเพื่อจะชี้ให้เห็นว่าต่อให้ท่านผู้นำจะเก่งกาจสักแค่ไหน แต่ถ้าสุขภาพไปไม่ไหวทุกอย่างก็จบจริง ๆ ดังที่กล่าวจั่วหัวไว้ข้างต้นนะครับ เป็นที่ยอมรับในทางวิทยาศาสตร์และทางการแพทย์ว่า […]

ยุคที่ 4 ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม : เสน่ห์ ศรีสุวรรณ

เสน่ห์ ศรีสุวรรณ ประวัติการปฏิวัติอุตสาหกรรมของโลก (Industrial Revolution) จากยุคที่ 1 หรือ Industrial 1.0 เริ่มต้นในประเทศอังกฤษราวปี ค.ศ. 1784 เป็นยุคที่เริ่มใช้ไอน้ำ (Steam) และเครื่องจักรกลในการผลิต อุตสาหกรรมหลักในสมัยนั้นก็คือสิ่งทอ ต่อมาก็เป็นการปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุคที่ 2 หรือ Industrial 2.0 มีสหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำในราวปี ค.ศ. 1870 เป็นยุคที่มีการใช้ถ่านหินที่มีคุณภาพความร้อนสูง ใช้เหล็กกล้ามาสร้างเรือกลไฟและรถไฟ พัฒนาเครื่องผลิตกระแสไฟฟ้า (Electricity) มีการแบ่งไลน์หรือสายพานการผลิต เป็นยุคของการผลิตสินค้าจำนวนมากเหมือนๆกันที่เรียกว่า mass production เป็นยุคเริ่มต้นของอุตสาหกรรมรถยนต์ การปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุคที่ 3 หรือ Industrial 3.0 เริ่มขึ้นในราวปี ค.ศ. 1969 เป็นยุคอิเล็กทรอนิกส์ (Electronics) เทคโนโลยีสารสนเทศ(Information Technology – IT) คอมพิวเตอร์ (Computer) ระบบการผลิตแบบอัตโนมัติ (Automated production) ผลิตสินค้าสลับซับซ้อน ลดต้นทุนการผลิตเพื่อการแข่งขัน […]

5 ขั้นตอน ในการ พัฒนา “รายงาน” (Report) ให้เป็น “กำไร” (Result)

ลักษณะของพนักงาน โดยทั่วไป ก็อาจจะแบ่ง เป็น 4 ประเภท ดังนี้ หัวไว ใจสู้ รอดู ท่าที เบิ่งตา ลังเล หันเห หัวดื้อ ประเภท ที่ 1 หัวไว ใจสู้ มีรูปแบบ การเรียนรู้ โดยทั่วไป จาก 3 ลักษณะ คือ การเรียนรู้ จากสถาบันการศึกษา (Study) การเรียนรู้ จากผู้อื่น (Listen) การเรียนรู้ ด้วยตนเอง (Learn) การเรียนรู้ ด้วยตนเอง (บัณฑิต = ผู้มีปัญญา) ส่วนมาก ได้มาจาก การอ่าน, การฟัง, การสังเกต, การถาม, การคิด และ การลงมือทำงาน “จริง” เริ่มต้น จาก การได้ยิน ได้ฟัง […]

การขายในยุคเศรษฐกิจดิจิตอล : อ.วสันต์ พงศ์สุประดิษฐ์

ผมมีอาชีพเป็นวิทยากรอิสระ เป็นนักบรรยาย เป็นนักพูด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พูดเรื่องงานขาย มาเป็นระยะเวลาไม่น้อยกว่าสามสิบปีแล้ว พูดให้พนักงานขายของบริษัท นักขายอิสระ ผู้บริหารงานขาย เจ้าของธุรกิจ ผู้ประกอบการ ในองค์กรธุรกิจทั้งเก่า ใหม่ ใหญ่ เล็ก ท้องถิ่น อินเตอร์ ฯลฯ รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาเรื่องงานขาย ให้กับบริษัทขายตรงหลายแห่ง ชนิดที่ต้องเข้าไปคลุกคลีตีโมงคลุมโปงห่มผ้าผวยเอออวยอยู่ด้วยอย่างใกล้ชิด ก็เป็นระยะเวลานับสิบปี ที่สาธยายมาข้างต้น ไม่ได้จะมาคุยโม้โอ้อวดศักดาอะไรทั้งสิ้นครับ แต่พูดนำร่องมาเพื่อจะบอกว่า มา ณ เวลานี้ ผมกำลังเผชิญกับคำถามที่มีผู้ถามมากขึ้นเรื่อยๆ จนผมเองก็ต้องมานั่งถามตัวเองอยู่เหมือนกัน ว่า…ในยุคปัจจุบันที่เรียกว่ายุคเศรษฐกิจดิจิตอล (Digital Economy) นั้น การขายโดยพนักงานขาย โดยนักขาย โดยมนุษย์ โดยบุคคลที่มีเลือดเนื้อ มีชีวิตจิตใจ ขายแบบเห็นหน้ากันตัวต่อตัว ยังมีความจำเป็นอยู่หรือไม่ เพราะช่องทางการขาย ช่องทางการจัดจำหน่าย ในปัจจุบัน ดูเหมือนจะย้ายไปอยู่ในโลกของอินเตอร์เน็ต กันเป็นจำนวนมากแล้ว มีการพูดถึงแต่การตลาดยุคดิจิตอล (Digital Marketing) ธุรกิจออนไลน์ (Online Business) ไม่ต้องพูดถึงคำว่า e-commerch ที่มีการพูดกันมาก่อนหน้านี้นานแล้ว […]

ช่วยเหลือ SME ตอน 2 ดร.รัญชนา รัชตะนาวิน

ต่อเนื่องจากการลงพื้นที่ไปทำงานโครงการช่วยเหลือ SME ของภาครัฐตามจังหวัดต่างๆ ปัญหาของธุรกิจขนาดกลางและขนาดเล็กที่ได้รับข้อมูลจากผู้ประกอบการ คือ เรื่องของการเงิน ซึ่งหนี้ไม่พ้นจากเรื่องเล็กๆ ที่ดูเหมือนว่าจะไม่ก่อให้เกิดปัญหา แต่ปรากฎผลให้เห็นเด่นชัดในเวลาถัดมาจากการดำเนินกิจการได้ไม่นาน ยกตัวอย่างเช่น ไม่มีการจดบันทึกรายการรายรับและรายจ่ายของกิจการ และไม่มีการแยกค่าใช้จ่ายในครัวเรือนกับค่าใช้จ่ายของธุรกิจ ปัญหาเงินทุนหมุนเวียนไม่เพียงพอ ทำให้ไม่สามารถแยกปัญหาของธุรกิจที่ดำเนินกิจการกับปัญหาทางการเงินส่วนบุคคลได้ ในบทความนี้ จึงขอแยกปัญหาทางด้านการเงินเป็นหัวข้อย่อยๆ ดังต่อไปนี้ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของเจ้าของกิจการกับค่าใช้จ่ายธุรกิจ ปัญหาที่พบ เจ้าของกิจการไม่แยกค่าใช้จ่ายของธุรกิจ และค่าใช้จ่ายครอบครัวแยกออกจากกัน เมื่อมีการรับเงินเข้ามาจากการหารายได้ของธุรกิจ แต่เมื่อมีการใช้จ่ายเกิดขึ้น จะพบว่ามีค่าใช้จ่ายเกิดขึ้นจาก 2 แหล่ง คือ ค่าใช้จ่ายของกิจการและค่าใช้จ่ายในครัวเรือน หรือที่เราเคยได้ยินว่า “เงินเข้ากระเป๋าซ้าย ควักออกกระเป๋าขวา” นั่นเอง และปัญหาที่พบส่วนใหญ่ คือ การนำเงินไปซื้อสินทรัพย์ส่วนบุคคล ซึ่งมีมูลค่าค่อนข้างสูง แนวทางแก้ไข คือ (1) เจ้าของธุรกิจควรแยกค่าใช้จ่ายส่วนตัวหรือค่าใช้จ่ายในครัวเรือนออกจากค่าใช้จ่ายธุรกิจ ถ้าหากกิจการไม่แยกค่าใช้จ่ายของทั้ง 2 แหล่งนี้ออกจากกัน จะทำให้ไม่สามารถรู้ต้นทุนที่แท้จริงได้ว่า กิจการนั้นมีต้นทุนหรือค่าใช้จ่ายเป็นยอดเงินเท่าไร บางธุรกิจเมื่อมีรายรับจากการขายสินค้าหรือบริการ จะนำเงินที่ได้รับส่วนใหญ่นั้น ไปลงทุนซื้อสินทรัพย์ที่เป็นของใช้ส่วนบุคคลหรือของครัวเรือน เช่น รถยนต์ โทรศัพท์มือถือ อุปกรณ์เครื่องไฟฟ้าที่ใช้ในครัวเรือน หรือสิ่งของต่างๆ ที่คิดว่าเป็นการสร้างภาพลักษณ์ให้แก่ธุรกิจ (2) […]

10 อันดับคำถามยอดฮิตจากผู้ประกอบการและคนอยากทำธุรกิจ

เวลาที่ผมไปพูดเรื่องนวัตกรรม Startup หรือการเปลี่ยนความคิดเป็นธุรกิจให้กลุ่มชุมชนท้องถิ่น OTOP นักศึกษา อาจารย์ นักวิจัย ผู้ประกอบการ SME ผมมักเจอคำถามทั้งทางหน้าไมค์และหลังไมค์ที่หลากหลาย – บางคำถามเป็นประเด็นร้อน บางคำถามต้องรีบตอบทันที บางคำถามต้องไปหาคำตอบ และนี่คือ 10 อันดับคำถามยอดฮิตจากผู้ประกอบการที่กำลังทำธุรกิจ คนอยากทำธุรกิจ คนที่เคยเจ๊งจากการทำธุรกิจ และคนที่อยากรวยๆๆ จากการทำธุรกิจ ผมรวบรวมมาให้ดูครับ อันดับ 10 จะปรับสินค้าหรือบริการให้ขายได้แพงขึ้นต้องทำยังงัย (คนทำธุรกิจอยากเพิ่มรายได้) อันดับ 9 ต้องการให้คนเข้าร้านเยอะๆ ซื้อของเยอะๆ มีสาขาเยอะๆ ทำยังงัย อยากเข้าตลาดหลักทรัพย์ทำยังงัย (คนทำธุรกิจคิดการใหญ่) อันดับ 8 ไม่ได้จบบริหาร ไม่มีความรู้ด้านธุรกิจ ทำแผนธุรกิจไม่เป็น ไม่เคยเรียนมาจะทำยังงัย ไม่เคยทำธุรกิจจะทำได้มั้ย (คนไม่เคยแต่อยากทำธุรกิจ) อันดับ 7 การทำธุรกิจจะเริ่มต้นตรงไหน ยังงัย (คนอยากเริ่มทำธุรกิจ) อันดับ 6 มีเงินแต่ไม่รู้จะทำอะไรดี ช่วยหาสินค้าหรือธุรกิจให้หน่อย (คนมีเงินอยากทำธุรกิจ) อันดับ 5 ไม่มีเงินทุนจะทำยังงัยดี […]

บูรพา-อาคเนย์ : เมื่อพม่าไล่ล่าเป้าหมายนักท่องเที่ยว 7.5 ล้านคน

บัณรส บัวคลี่ พม่า กับ ลาว สองเพื่อนบ้านกำลังเร่งพัฒนาการท่องเที่ยวของตนเองอย่างจริงจัง และที่น่าสนใจก็คือ ตัวเลขนักท่องเที่ยวของสองชาติดังกล่าวสูสีใกล้เคียงกันชนิดหายใจรดต้นคอ ตัวเลขทางการของลาว เมื่อปี 2014 มีนักท่องเที่ยวเข้าไป 4.1 ล้านคน และตัวเลขประมาณการของปี 2015 อยู่ที่ราว 4.3-4.5 ล้านคน ขณะที่ตัวเลขนักท่องเที่ยวของพม่าโดยกระทรวงการโรงแรมและท่องเที่ยว เมื่อปี 2015 รวม 4,681,020 คน การท่องเที่ยวของพม่าเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจ เพราะพวกเขาเพิ่งจะเปิดประเทศเพื่อการท่องเที่ยวอย่างจริงจังเมื่อไม่นานนี่เอง แล้วก็เพิ่งจะสามารถทำสถิติ 1 ล้านคนแรกเมื่อปี 2012 (2555) จากนั้นก็โตพรวดๆ เป็นร้อยเปอร์เซ็นต์ก้าวกระโดดมาเป็น 4 ล้านในอีก 4 ปีต่อมา เฉลี่ยแล้วเพิ่มขึ้นปีละล้านคน ก่อนนี้ไม่นานวงการท่องเที่ยวพม่าเคยมองประเทศเล็กๆ อย่างลาวเป็นคู่แข่งและเป้าหมายเอาชนะ เพราะลาวมีนักท่องเที่ยวระดับ 2-3 ล้านมานานแล้ว ก่อนที่พม่าจะทำยอดได้แตะ 1 ล้านด้วยซ้ำไปเพราะลาวมีแม่เหล็กดึงดูด เมืองมรดกโลกหลวงพระบาง ตามมาด้วยวังเวียง ดินแดนบริสุทธิ์กลางหุบเขาเขียวขจี ส่วนพม่าแม้จะมีทรัพยากรมากมายแต่การเข้าถึงและสาธารณูปโภคยังไม่เอื้อนัก ค่อยๆ ไล่ตามมาห่างๆ พม่าเพิ่งแซงลาวได้เมื่อปีที่แล้ว […]

ทำงานบริการให้ดี แล้วเราจะได้อะไร (ในแง่ของปัจเจกชน) : วสันต์ พงศ์สุประดิษฐ์

บ่อยครั้งที่ผมออกจะเบื่อหน่ายบริษัทต่างๆ หน่วยงานต่างๆ ผู้บริหารต่างๆ ที่เอาเป็นเอาตายกับพนักงานที่ต้องทำงานขาย และงานบริการ ว่าต้องทำอย่างโน้น ต้องทำอย่างนี้ เพื่อทำงานขายและงานบริการให้เป็นเลิศ โดยที่บริษัทเหล่านั้น ผู้บริหารเหล่านั้น กลับไม่ได้ทำอะไรเลยเพื่อการนี้ พวกเขาจัดอบรมแค่นานๆครั้ง แล้วหวังว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ โดยลืมคิดไปว่า ต่อให้การอบรมในแต่ละครั้งนั้นมันดีเลิศประเสริฐศรีเสียจนแม้แต่เปรตยังได้ดวงตาเห็นธรรม ตรัสรู้เป็นอรหันต์ได้เลยทีเดียวก็ตาม แต่ถ้าไม่มีการทำอะไรเพิ่มมารองรับอีกร้อยสีพันอย่างแล้วละก็ การอบรมนั้นก็เป็นอันสูญเปล่า คิดดูสิครับว่าใครมันจะไปอยากทำงานขาย งานบริการให้มันเป็นเลิศ ถ้าหากบรรยากาศการทำงานมันยังเป็นแบบเดิมๆ (คือเคยแย่อยู่อย่างไรก็ยังคงแย่อยู่อย่างนั้น) เจ้านายคนเก่านิสัยเดิม (แน่นอน เป็นนิสัยเสีย) เงินเดือน ค่าตอบแทน ความก้าวหน้าก็เดิมๆ (น้อยเหมือนเดิม) เครื่องไม้เครื่องมือในการทำงานก็แบบเดิม (คือไม่ค่อยจะมี เหมือนเดิม) ระบบระเบียบการทำงาน ก็ยังเป็นแบบเดิม ฯลฯ เมื่อผมต้องเผชิญกับข้อเท็จจริงแบบนี้ แล้วจะให้ผมพูดอะไร และพูดอย่างไร กับพนักงานที่เข้ารับการอบรมเหล่านั้น ผมต้องบรรยายว่างานขายและงานบริการที่เป็นเลิศนั้นคืออะไร และทำอย่างไร ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าพวกเขาไม่สามารถกลับไปทำอะไรได้เลย ภายใต้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ยังคงเหมือนเดิมๆนั้น ผมจะสร้างแรงจูงใจอะไรให้พวกเขาอยากทำงานขายงานบริการให้มันดี ให้มันมีความเป็นเลิศ ท่ามกลางสภาวการณ์ที่ดูเหมือนจะไม่มีแรงจูงใจอะไรเหลืออยู่เลย! ผมจึงต้องพยายามโน้มน้าว เกลี้ยกล่อม จูงใจ ชักชวน ให้ทุกคนที่เข้ารับการอบรมนั้นเกิดกำลังใจที่อยากจะกลับไปทำงานขายงานบริการให้เป็นเลิศ ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ได้เอื้ออำนวยอะไรได้เลย โดยการบอกกับพวกเขาไปว่า ไม่ต้องไปคิดว่าบริษัทจะได้อะไร ไม่ต้องไปคิดว่าเจ้าของ […]

จับประเด็นเล่นหุ้น ทำเงินให้งอกเงย ตอน“จับตาหุ้นคอนโดตัวเล็กอนาคตไกล” : คณิต นิมมาลัยรัตน์

ถ้าพูดถึงกระแสความเป็นเมือง หรือ Urbanization ที่กำลังขยายตัวครอบคลุมพื้นที่ออกไปนอกเมืองใหญ่อย่างกรุงเทพ ไปสู่หัวเมืองต่างๆ … ด้วยความเชื่อเก่าของใครหลายคนอาจจะคิดว่า… กรุงเทพฯ เป็นเมืองที่คนมีรายได้ต่อหัวสูงที่สุด แต่ความจริงแล้ว เมืองที่มีรายได้ต่อหัวของประชากรสูงที่สุดไม่ใช่กรุงเทพฯ นะครับ สำหรับเมืองกรุงอนาคตน่าจะพัฒนาไปเป็น cosmopolitan คือ เป็นเมืองที่มีหลากหลายเชื้อชาติ ที่อยู่อาศัยในย่านใจกลางเมือง หรือ CBD ที่มีราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้คนไทยจำนวนไม่มากสามารถจับจองเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย แต่กลับกลายเป็นชาวต่างชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวก Expat หรือ ชาวต่างชาติที่ต้องมาทำงานในประเทศไทย ที่จะมีกำลังซื้อที่อยู่อาศัยย่านใจกลางเมืองนั่นเอง และแนวโน้มนี้กำลังขยายสู่หัวเมืองใหญ่ๆ โดยรอบ หรือเป็น Urbanization … สิ่งที่น่าสนใจก็คือ คอนโดมิเนียมรอบนอกที่รถไฟฟ้ากำลังไปถึง และราคายังไม่ปรับตัวสูงเท่ากับคอนโดใจกลางเมือง #หุ้นคอนโด และ #หุ้นรถไฟฟ้า ที่อยู่ในกระแส “super trend” หุ้นที่ผมจะนำเสนอในครานี้เป็นหุ้นอสังหาฯ ตัวเล็ก พัฒนาคอนโดมิเนียมเป็นหลัก แต่มีฝันใหญ่ตามที่เจ้าของได้ตั้งเอาไว้ว่า… คอนโดฯ ของเราเป็นเหมือนน้ำหวานให้ผึ้งมาตอม แต่คอนโดของเจ้าใหญ่ๆ จะทำภาพสวยหรูให้คนตะกายอยากเป็นเจ้าของ หุ้นตัวนี้คือ “ORI” หรือ บริษัท ออริจิ้น พร็อพเพอร์ตี้ […]

ภาษากาย ขายความคิด : ดร.วิชัย ว่องศิลป์วัฒนา

ภาษากายเป็นเรื่องสนุกนะครับ เพราะว่าภาษากายโกหกไม่เป็นไม่เหมือนการพูด เช่น หากคู่สนทนาง่วงนอนจะโกหกเราไม่ได้แม้จะแกล้งฝืนทำ ภาษากายมีความสำคัญมากพอกับสิ่งที่พูดออกมา ผมคิดว่าการแสดงออกทางร่างกายบ่งบอกสิ่งที่อยู่ในใจคู่เจรจาต่อรองเปรียบเหมือนส่วนที่ลอยอยู่ใต้น้ำของภูเขาน้ำแข็ง (Iceberg) ถ้าเรารู้ถึงการเคลื่อนไหวของน้ำแข็งที่ลอยอยู่ใต้น้ำ แล้วรู้จักตั้งคำถามก็สามารถเพิ่มระดับความสัมพันธ์กับคู่เจรจาได้ แต่ถ้าไม่เข้าใจกันก็จะทำให้การเจราจาล่มเหมือนกันเช่น ถ้าเราเป็นฝ่ายเร่งรัดหนี้สินเวลาเราไปทวงหนี้ ก็ควรดูภาษากายเขาด้วยว่าเขารู้สึกอย่างไร ถ้าปากเขาพูดดีแต่ท่าทางตึงเครียด เราต้องพูดว่า “เป็นหน้าที่ผม เขาให้ผมมาทวงหนี้ พี่อย่าโกรธผมเลยถ้าผมไม่มาคนอื่นก็จะมาแทนอยู่ดี หรืออาจจะหนักกว่าถ้าเขาส่งทนายความมา” หรือถ้ามาขายประกันก็ควรบอกว่า “ผมมาแนะนำวิธีลงทุนให้กับพี่ไม่ได้มาพูดเรื่องอัปมงคลหรือแช่งให้พี่ตายหรอกนะ” เพราะลึกๆ แล้วทุกคนก็ไม่อยากเจ็บป่วยหรือตายทั้งนั้นล่ะครับ นอกจากเทคนิคในการตั้งคำถาม, การรับฟัง และการอ่านภาษากายให้ออกแล้ว ในการเจรจาก็ย่อมมีการขัดแข้งกันเรื่องความคิดบ้างเป็นเรื่องธรรมดาครับ แต่จะทำอย่างไรดีถ้าเรารู้สึกไม่พอใจหรือไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่คู่เจรจาพูด จงเงียบหากไม่พอใจ เราต้องรู้จักใช้ความเงียบให้เป็นประโยชน์ เพราะดีกว่ามาด่าว่ากันให้เสียฟอร์มแถมดูแล้วยังไม่ฉลาดเลย หากเรารู้สึกไม่พอใจก็นิ่งเงียบไปเสียดีกว่าเป็นการส่งสัญญาณให้เขารู้ว่าเราเริ่มไม่ชอบใจ หรือไม่เห็นด้วยแล้ว อีกทั้งยังเป็นการทดสอบอีคิวของคู่เจรจาอีกด้วย เทคนิคการตอบโต้เจรจา ลูกล่อลูกชนเป็นส่วนสำคัญมากเวลาคุยเรื่องธุรกิจนะครับ ซึ่งเราต้องอาศัยประสบการณ์การคุยการขายให้มากจะทำให้เราเก่งขึ้นเองโดยอัตโนมัติ เราจะรู้ว่าเขาพูดแบบนี้ต้องการอะไร หรือเขาแสดงท่าทางแบบนี้เขาหมายถึงอะไร แต่ก็มีอีกอย่างที่ผมอยากให้เหล่านักขายทำก่อนการขายเพื่อเป็นการปูทางสู่ความสำเร็จในการเจรจานั่นคือการสร้างสัมพันธภาพ เมื่อเราอยากชนะในการเจรจา การสร้างสัมพันธภาพก่อให้เกิดบรรยากาศแห่งชัยชนะให้เกิดขึ้นทั้งสองฝ่ายก็เป็นเรื่องสำคัญ เพราะมีบางชนชาติยังไม่ทันทำธุรกิจหรือเซ็นสัญญาอะไรเลยก็เลี้ยงฉลองกันแล้ว เป็นการสร้างบรรยากาศก่อนที่การเจรจาจะเริ่ม ยกตัวอย่างเช่น ผมเคยเดินทางไปทำงานกับคนญี่ปุ่นยังไม่ทันเจรจาธุรกิจเลยเขาก็พาไปเที่ยว มอบของขวัญให้แล้วซึ่งของขวัญก็ไม่มีมูลค่าอะไรมากมายหรอกแต่สวยเพราะกล่องใส่และกระดาษห่อของมันแพงกว่าของที่ถูกห่ออยู่ภายในเสียอีก คนญี่ปุ่นมีทักษะของการให้เกียรติมนุษย์มากในการแสดงออก กลับกันครับถ้าเราสร้างบรรยากาศไม่ดีตั้งแต่ยังไม่ทำธุรกิจก็ทำให้เกิดการตั้งแง่ขึ้นได้เช่น เพื่อนผมเดินทางไปเจรจาที่ประเทศหนึ่งในเอเชียไม่ไกลจากญี่ปุ่นนักถึงโรงแรมยังไม่ทันเจรจาเลย พอชาวต่างชาติคนนั้นรู้ว่าเพื่อนผมที่มาไม่มีศักยภาพในการเจรจาเนื่องจากสินค้าที่นำไปเสนอเขาไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เขาทิ้งเพื่อนผมไว้ที่โรงแรมไม่มาพบอีกเลย ในวันรุ่งขึ้นเพื่อนผมโทรไปหาที่บริษัทเขาก็ปฏิเสธที่จะมารับบอกว่า “เพิ่งรู้ว่าสินค้าไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ” เพื่อนผมเลยเดินทางไปเสียเที่ยวและเสียค่าเครื่องบินฟรีแถมยังเสียน้ำใจอีกด้วย หากมีการติดต่อกับบริษัทนี้อีกในคราวหน้า […]

Startup Corner ตอนที่ 4 3 วิธีการหาไอเดียทำ Startup : พงศ์พีระ ชวาลาธวัช

ผมเข้าใจว่าเวลานี้เป็นเวลาที่ดีที่จะเริ่มทำ Startup เนื่องจากรัฐบาลยังคงส่งเสริมและมีโครงการใหม่ ๆ ออกมาอย่างต่อเนื่อง ช่วยเราได้บ้าง ช่วยเราไม่ได้บ้างก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยสุดรัฐบาลก็ให้ความสำคัญกับการทำธุรกิจ Startup แน่ๆ ละ ไม่เหมือนตอนที่ผมทำในอดีตซึ่งผมจะรู้สึกเวลาทำ Startup จะเหมือนทำสิ่งที่ผิดตลอดเวลา เคยถามตัวเองไหมครับว่าตอนจะเริ่มทำ Startup แล้วเราจะหาไอเดียในการทำมาจากไหน บางคนอาจจะตอบว่าไอเดียมาจากประสบการณ์ส่วนตัวที่ผ่านมานำมาเชื่อมต่อกันเป็นโมเดลธุรกิจ และหลังจากนั้นค่อยมาคิดกันว่า ทำยังไงให้ทำเงินได้ ซึ่งวันนี้ผมขอแนะนำ 3 วิธีในการคิดหาไอเดีย Startup ครับ หลายหัวดีกว่าหัวเดียว แน่นอนครับหลายหัวต้องดีกว่าหัวเดียวเสมอ อย่างแรกคือต้องหาคนที่เราคิดว่าเป็นคนช่างคิดและไม่ตีกรอบตัวเองมากี่คนก็ได้ครับ ทีนี่ให้คุณเริ่มโยน โจทย์,ปัญหา, หรือ สิ่งที่ต้องการให้คิดลงไปโดยห้ามตีกรอบ ห้ามวางสเปคใด ๆ ทั้งสิ้นนะครับ ให้กำลังใจทุกคนแม้แต่ไอเดียที่ไม่น่าเป็นไปได้ก็ต้องเอาน่ะครับ จากนั้นให้กระดาษ Post-it ไปคนละปึกแล้วเริ่มเขียน 1 ไอเดีย 1แผ่น แล้วแปะในโซนของใครของมันให้ได้ซักคนละอย่างน้อย 10 ไอเดีย เรียกว่ายิ่งบ้าก็ยิ่งดี หลังจากนั้นให้ทุกคนมาเดินดูไอเดียด้วยกันแล้วจัดกลุ่มไอเดียที่คล้ายกันเข้าด้วยกัน จากนั้นให้เลือกไอเดียที่คิดว่าเป็นไปได้ที่สุดในการที่จะลงมือทำ โดยอาจจะเลือกทำและจัดลำดับการทำครับ เพราะไม่จำเป็นเสมอไปว่าไอเดียที่เราเลือกอันแรกจะดีที่สุด หลักของ Startup ยังไงก็ยังเป็น การลองผิดลองถูกครับ ทำให้เราต้องเหลือไอเดียสำรองไว้ลองต่อไปจนกว่าจะเจอวิธีที่ดีที่สุด […]

ผู้นำกับการพูดต่อที่ชุมชน : สุรวัฒน์ ชมภูพงษ์

“ผู้ใดสามารถควบคุมการสื่อสารได้ ผู้นั้นคือผู้ทรงพลังอย่างแท้จริง” คำกล่าวข้างต้นนี้ดูจะเป็นความจริงขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกยุคดิจิตอล ที่ Social Media มีความสำคัญมาก ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะทำอะไรเป็นต้องอาศัยการสื่อสารและการทำความเข้าใจให้ถูกต้องตรงกันเป็นหลัก งานทุกอย่างถึงจะก้าวหน้าและมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลได้ ด้วยเหตุนี้เองกระมังที่ทำให้กระทรวงการคลังของประเทศไทยตี่นตัวในเรื่องนี้มากโดยเฉพาะในภาวะวิกฤตทั้งทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง สำนักงานปลัดกระทรวงการคลังจึงได้มอบหมายให้ฝ่ายจัดการฝึกอบรมมาเชิญให้ผมไปเป็นวิทยากรในการสัมมนาเชิงปฏิบัติการเรื่อง “ศิลปะการพูดต่อที่ชุมชนและเทคนิคการนำเสนอในที่ประชุมอย่างมืออาชีพ” จัดที่พัทยา 3 วัน 2 คืน แล้วหลังจากนั้นท่านผู้บริหารของแต่ละกรมที่ไปร่วมอบรมก็ตามมาเชิญให้ไปจัดให้แต่ละกรมอีก ในลักษณะเดียวกันโดยเริ่มจากกรมธนารักษ์ เป็นอาทิ นั่นย่อมเป็นการแสดงให้เห็นแล้วว่ากระทรวงการคลังได้ให้ความสำคัญในเรื่องเหล่านี้จริง ๆ ท่านผู้นำองค์กรหลายท่านเป็นคนเก่ง มากความสามารถไม่ว่าจะเป็นในเรื่องการทำงานหรือการติดต่อประสานงานกับคนได้ทั่วโลก แต่พอถึงคราวที่จะต้องพูดจาต่อหน้าสาธารณชนกลับขาดความมั่นใจ บางคนประหม่าถึงขึ้นพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยก็มี ทั้งๆ ที่มีความรู้อยู่มากมายในสมอง ผู้นำหลายท่านจึงพยายามที่จะแสวงหาความรู้และโอกาสที่จะได้พัฒนาในเรื่องเหล่านี้ ทุกท่านคงจะทราบดีนะครับว่า การพูดเป็นการแสดงออกถึงอารมณ์และความรู้สึกโดยใช้ภาษาและเสียงในการสื่อความหมายเป็นสัญลักษณ์แห่งความเข้าใจระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ที่มีอานุภาพมากที่สุดในโลก ดังนั้นการพูดจึงเป็นพฤติกรรมอย่างหนึ่งของมนุษย์ที่เกิดจากการเรียนรู้ไม่ใช่เป็น “สัญชาตญาณ” มีหลักเกณฑ์และสามารถที่จะศึกษาและฝึกฝนได้ การพูดจำเป็นทั้ง “ศาสตร์” และ “ศิลป์” ที่ว่าเป็นศาสตร์เพราะมีหลักเกณฑ์และวิธีการวางไว้เป็นแนวทางสำหรับให้เรียนรู้และฝึกฝน ตลอดจนสามารถพิสูจน์และทดลองได้ และที่ว่าเป็น “ศิลป์” ก็เพราะต้องอาศัยการฝึกฝนโดยใช้เทคนิควิธีการที่จำเป็นต้องมีการปรับหรือพลิกแพลงในด้านต่าง ๆ เช่น ศิลปะการใช้ภาษาในการพูดและการแสดงท่าทางประกอบให้เหมาะกับผู้พูดแต่ละคนเพื่อให้การพูดครั้งนั้น ๆ เป็นการพูดที่ดี เหมาะแก่โอกาส กาลเทศะ มีชีวิตชีวา […]

การพัฒนาประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) 2025 : รศ.ดร.สมชาย ภคภาสน์วิวัฒน์

ในการประชุมสุดยอดอาเซียนที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซียเมื่อปลายปีที่แล้ว ได้มีการตกลงและแถลงการณ์เพื่อจะพัฒนาประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) 2025 ความจริงแล้วในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในประเทศไทยก็มีการรณรงค์ในเรื่องการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) 2015 ซึ่งหมายความว่า ในปี 2016 จึงเป็นจุดเริ่มต้นของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ตามความเข้าใจของคนทั่วไป แต่สิ่งที่ตามมาคือการตั้งคำถามว่า แล้วทำไมต้องมี ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) 2025 และจะมีอะไรเกิดขึ้นในกรอบเนื้อหาภายใต้กรอบเวลาจากนี้ไปถึงปี 2025 ความจริงประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) นั้นโดยสาระสำคัญก็คือการรวมกลุ่มถึงขั้น “ตลาดร่วม” (Common market) หรือที่เรียกว่า “ตลาดเดียว” (Single market) ถือเป็นการรวมกลุ่มที่แน่นแฟ้นหรือที่เราเรียกว่า บูรณการทางเศรษฐกิจ (Economic Integration) ที่เริ่มจากลำดับที่ 1 เขตการค้าเสรี (Free Trade Area) 2. สหภาพศุลกากร (Customs Union) 3. ตลาดร่วมหรือการเป็นประชาคมเศรษฐกิจ 4. สหภาพเศรษฐกิจ (Economic Union) 5. สหภาพเศรษฐกิจสมบูรณ์แบบ (Total […]

บูรพา-อาคเนย์ ตอนเสื้อเหลือง-แดง กับอนาคตของมาเลเซีย : บัณรส บัวคลี่

แนวโน้มที่มาเลเซียจะเกิดความขัดแย้งทางการเมืองระหว่างมวลชนสองขั้วเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อปลายปี 2558 หลังจากการเดินขบวนของประชาชน “เสื้อเหลือง” ที่ใช้แคมเปญ Bersih4 เรียกร้องให้นาจิบ ราซะก์ นายกรัฐมนตรีมาเลเซียลาออก ก็เกิดมีการพยายามจัดตั้งมวลชน “เสื้อแดง” สนับสนุนรัฐบาลขึ้นมาชน จากนั้นสถานการณ์การเมืองของมวลชนเหมือนจะเงียบๆ ไป ทั้งฝ่ายเสื้อเหลืองและเสื้อแดง ซึ่งที่แท้แล้วพลังทางการเมืองสองขั้วไม่ได้หายไปไหน ฟูมฟักรอปะทุขึ้นตามสถานการณ์การเมืองใหญ่ที่กำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ เพราะเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับทุจริตในกองทุน 1MBD ที่กำลังซัดใส่นายกรัฐมนตรี นาจิบ ราซะก์ เป็นระลอก ล่าสุดกระทรวงยุติธรรมสหรัฐอเมริกาแถลงว่าจะฟ้องร้องเพื่อยึดทรัพย์มูลค่าประมาณ 1 พันล้านเหรียญสหรัฐที่มีการฉ้อโกงไปจากกองทุน 1MBD ของประเทศมาเลเซีย ที่จริงกระแสข่าวการทุจริตฉ้อฉล หรือแม้แต่การชี้มูลว่ามีการทุจริตในกองทุนดังกล่าวเกิดมาต่อเนื่อง เมื่อเดือนมกราคม-ต้นปีนี่เอง อัยการสูงสุดประเทศสวิตเซอร์แลนด์ได้แถลงว่าตรวจสอบพบการทุจริตในกองทุนดังกล่าวมูลค่าประมาณ 4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐและเงินส่วนน้อยจากที่ถูกโกง ถูกโอนจากสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์เข้าไปฝากที่สวิตเซอร์แลนด์โดยเจ้าหน้าที่รัฐบาล 2 คน แต่ดูเหมือนว่า ดาบเล่มก่อนๆ หน้าจากการเปิดโปงของสื่อมวลชนหรือคำแถลงของอัยการสวิสจะยังไม่หนักพอ เพราะนาจิบ ราซะก์ ยังปกติสุขดีในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เมื่อเร็วๆ นี้ยังมีการจับกุมฝ่ายค้านคนสำคัญในข้อหาทุจริตประพฤติมิชอบอยู่เลย จนกระทั่งมาเจอดาบของกระทรวงยุติธรรมสหรัฐที่ฟันฉับลงมา! ดาบนี้มีสะเทือนต่อเนื่อง… ระลอกแรก เกิดมีการประสานเสียงทั้งจากฝ่ายค้านและฝ่ายที่เคยอยู่พรรคเดียวกัน อย่างดร.มหาธีร์ โมฮัมหมัด ก็ออกมาไล่นาจิบ ราซะก์ ชนิดเปิดหน้าชก […]

เพิ่มคน เพิ่มกำไร เพิ่มศักยภาพ : ดร.พนม ปีย์เจริญ

สุภาษิตกล่าวไว้ได้อย่างน่าฟังในการทำการค้าว่า “ จงตกปลาในที่ที่มีปลา” หมายถึงว่า ถ้าจะทำมาค้าขายใดๆ ก็จะไปทำมาค้าขายในที่ที่มีลูกค้ามากๆ มาถึงวันนี้ ภาษิตนี้ก็ยังใช้ได้อยู่ เพียงแต่ต้องมีการพัฒนาต่อยอดไปตามยุคตามสมัยให้สอดคล้องกับโลกแห่งการเปลี่ยนแปลงเท่านั้นเอง กล่าวคือแทนที่เราจะไปหาในที่ที่มีปลารวมตัวกันอยู่มากมายอย่างเช่นสมัยก่อน เราจะทำอย่างไรให้ปลาที่อยู่ในที่ต่างๆ สนใจมาอยู่ในบ่อที่เราขุดไว้ นี่คือสิ่งที่เราต้องเริ่มคิด เริ่มปรับตัวเสียตั้งแต่วันนี้มิฉะนั้นเราจะกลายเป็นคนตกยุคตกสมัย อย่างช่วยไม่ได้จริงๆ ทำให้ลูกค้ารู้จักสินค้าเรา รู้เรื่องคุณภาพสินค้าและบริการของเรา รู้ช่องทางในการติดต่อสื่อสารกับเรา รู้ว่าจะมาหาเราได้ที่ไหน อย่างไร ผ่านโลกออนไลน์ในรูปแบบต่างๆ ด้วยเพราะเขาสามารถติดต่อเราได้ผ่านหน้าจอเล็กๆ ที่เราเรียกว่า สมาร์ทโฟน ได้ตลอดเวลา ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ใด เวลาใด เราจึงต้องเปิดช่องทางที่น่าสนใจให้เขาสามารถติดต่อเราได้ด้วยความน่าสนใจเพื่อให้เขารู้ว่าเรามีดีอะไร เราขายอะไร เราอยู่มี่ไหน ติดต่อเราได้อย่างไร ด้วยต้นทุนที่ต่ำอย่างไม่น่าเชื่อกว่าสมัยก่อนมาก ในการโฆษณาประชาสัมพันธ์ และด้วยช่องทางนี้นอกจากจะเกิดความรวดเร็วในการทำให้ลูกค้ารู้จักเรา ยังเป็นช่องทางที่ทำให้เราไม่ต้องเปิดหน้าร้านใหญ่โต เฉกเช่นสมัยก่อนเราสามารถนำเสนอสินค้าและบริการผ่านหน้าจอได้สวยงามกว่าหน้าร้านจริงๆ ได้หลายร้อยเท่า ซ้ำยังมีสนนราคาที่ถูกกว่ามากในการลงทุน นี่จึงเป็นหนทางหนึ่ง ที่จะทำให้เราสามารถลดต้นทุนในการขาย อันเป็นช่องทางช่วงชิงความได้เปรียบในการแข่งขันอีกด้วย 2.ทำให้ลูกค้ามาถูกร้าน นอกจากทำให้ลูกค้ามาร้านเราถูกจากการเปิดตัวเราออกไปสู่โลกออนไลน์แล้ว เมื่อลูกค้าเรามาถึงหน้าร้านเราจริงๆแล้ว ต้องทำให้ลูกค้ารู้สึกได้ทันที่ว่า “ มาถูกร้าน ” ด้วยความเป็นมืออาชีพของเราและคนในร้านของเราทุกคน ต้องทำให้ลูกค้ารู้สึกประทับใจด้วยพนักงานขายและพนักงานบริการที่มีอัธยาศัยที่ดี รู้ลึก รู้จริง ในสินค้าและบริการ ตอบคำถามหรือที่สงสัยได้อย่างมืออาชีพที่สำคัญต้องสามารถให้ความมั่นใจกับลูกค้าในการตัดสินใจของเขา ด้วยข้อมูล ราคา ความแตกต่าง […]

ตัดสินใจดีต้องมีข้อมูล : สุขุม นวลสกุล

นักบริหารต้องมีการตัดสินใจที่ดี เพราะนอกจากจะต้องตัดสินใจในเรื่องที่อยู่ในหน้าที่ของตนเองแล้ว บางครั้งอาจต้องตัดสินใจแทนคนอื่นด้วย เช่น ลูกน้องยื่นเรื่องมาเพื่อให้ตัดสินใจ ยิ่งถ้าเป็นนักบริหารระดับสูง ๆ ด้วยแล้วบางครั้งต้องตัดสินใจแทนองค์กรเลยทีเดียวเลยนะ จะบอกให้ จะไม่ตัดสินใจก็จะโดนกล่าวหาว่า “ลอยตัว” จะรีรอลังเลก็จะโดนถากถางนินทาหาว่า “เชื่องช้า”เสียฟอร์มเปล่า ๆองค์ประกอบอย่างหนึ่งที่จะทำให้ตัดสินใจได้ดีและถูกต้องคือ “ข้อมูล” นักบริหารจึงจำเป็นต้องมีข้อมูลถูกต้อง ทันสมัย มากพอ และรอบด้าน ยิ่งข้อมูลกว้างขวางเท่าใด โอกาสที่จะตัดสินใจไม่ผิดพลาดย่อมมากตามขึ้นไปด้วย ดังนั้นนักบริหารจึงต้องมีนิสัยเก็บข้อมูลต่าง ๆ เข้าสู่คลังความคิดของตน รวบรวมเป็นความจำที่ไว้ดึงออกมาเป็นข้อมูลประกอบการพิจารณาในเรื่องต่าง ๆ ที่ต้องตัดสินใจ ข้อมูลนั้นคงจะต้องเก็บเกี่ยวจากประสบการณ์ในการทำงาน เรื่องที่เคยตัดสินใจมาไม่ว่าจะตัดสินใจผิดหรือตัดสินใจถูกล้วนแล้วแต่เป็นบทเรียนให้เก็บไว้เป็นประโยชน์ได้ทั้งนั้น การฟังประสบการณ์ของนักบริหารคนอื่น ๆ การอ่าน การฟัง อาจไม่ใช่เป็นประสบการณ์ตรง แต่เป็นประโยชน์ต่อการตัดสินใจแน่นอน อย่างครั้งหนึ่งสมัยผมยังเป็นคณบดีคณะรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง ได้ร่วมเดินทางไปกับคณะอาจารย์หลายมหาวิทยาลัยไปทัศนะศึกษาสาธารณรัฐประชาชนจีน ผมได้รับมอบหมายให้เป็นเลขานุการคณะ ผมไม่เคยไปประเทศจีนมาเลยในชีวิต ตอนนั้นก็เลยหาข้อมูลซื้อหนังสือทัศนะศึกษาประเทศจีนที่มีผู้เขียนไว้หลายเล่มมาอ่าน จำได้ว่ามีทั้งของนักประพันธ์ใหญ่ (สุวัฒน์ วรดิลก) นักหนังสือพิมพ์(ศุภเกียรติ ธารณกุล) นักการเมือง(วีระ มุสิกพงศ์) นักวิชาการ(ดร. เขียน ธีระวิทย์) นักร้องนักชิม(มรว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์) อ่านแล้วทำให้รู้จักและมีความรู้เกี่ยวกับประเทศจีนมากพอที่จะทำหน้าที่เลขานุการได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องมากนัก ทุกเช้าทุก […]

บูรพา-อาคเนย์ ตอนแรงงานพม่า หลังอองซานซูจีมาชวนกลับบ้าน : บัณรส บัวคลี่

ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ว่าแรงงานพม่า-มอญที่มหาชัย (รวมไปถึงปริมณฑลภาคกลาง) จะเฮโลสาระพาหิ้วกระเป๋ากลับไปพม่าทันทีทันใด แล้วประเทศไทยก็จะเกิดภาวะขาดแคลนแรงงานในบางเซ็กเมนท์กะทันหัน แรงงานไทย กับ แรงงานพม่า เป็นปัญหาที่ฟังคล้ายๆ กันว่าเป็นคนละเรื่อง แต่ที่แท้แล้วเป็นเรื่องเดียวกัน สิ่งที่ควรพิจารณาไม่ใช่เรื่องเฉพาะหน้าซึ่งก็แค่เป็นกระแสข่าวประเดี๋ยวประด๋าว หากแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่มากที่จะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ในระยะ 10 ปีจากนี้ มันเป็นปัญหาเชิงยุทธศาสตร์ทิศทางนโยบาย ว่ารัฐไทยจะเอาอย่างไร และไปทางไหน 10 ปีจากนี้ โครงสร้างประชากรของไทยจะยิ่งมีสัดส่วนของผู้สูงอายุมากขึ้น ต่อให้มีการเร่งอัตราการเพิ่มของประชากรแบบพรวดพราดกันวันนี้ แต่ประชากรใหม่ในอีก 10 ปีก็จะยังเป็นแค่เด็กเยาวชน สัดส่วนของกำลังแรงงานจะลดลงอย่างแน่นอน …แปลอีกทีว่า หากไทยยังมีขนาดของเศรษฐกิจในระดับนี้ ก็จำเป็นจะต้องอาศัยกำลังแรงงานหนุ่มสาววัยฉกรรจ์อายุต่ำกว่า 50 ปีอีกจำนวนหนึ่ง….แรงงานเหล่านี้จะหามาจากไหน? 10 ปีจากนี้ อุตสาหกรรมตะวันตกดินที่ใช้แรงงานพื้นฐานเชิงปริมาณ Labor Intensive ของไทยคงจะหมดสิ้นไปตามธรรมชาติ อุตสาหกรรมใช้แรงงานเหล่านี้ย้ายฐานไปลงทุนในประเทศเพื่อนบ้านที่ต้นทุนค่าจ้างถูกกว่า อย่างเวียดนาม พม่า เขมร อย่างแน่นอน พม่าเขาประกาศอัตราค่าแรงขั้นต่ำเมื่อปีกลาย วันละ 3600 จ๊าต หรือประมาณ 100 กว่าบาทนิดๆ ถูกกว่าของเรา 1 ใน 3 ส่วนเงินเดือนของเสมียนคนทำงานในเวียดนามตอนนี้ก็ราวๆ 5,500 […]

เมียนมาร์มาแรง : เสน่ห์ ศรีสุวรรณ

“มิงกะละบา” คำทักทายภาษาพม่าแปลว่า “สวัสดี” เป็นคำทักทายที่คนไทยและคนในประชาคมอาเซียนเริ่มรู้จัก จดจำง่าย ออกเสียงไม่ยาก เมื่อไม่นานมานี้ผมได้รับเชิญไปบรรยายเป็นภาษาอังกฤษเรื่อง “บรรษัทภิบาลและจริยธรรมทางธุรกิจ(Corporate Governance & Business Ethics)” ให้พนักงานคนไทยและคนพม่าที่ทำงานอยู่ในบริษัทมหาชนขนาดใหญ่จากประเทศไทยแห่งหนึ่งที่เมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า ผมเริ่มต้นทักทายด้วยคำว่า “มิงกะละบา” ได้เสียงทักทายกลับจากพนักงานชาวพม่าสร้างไมตรีและรอยยิ้มโดยถ้วนหน้าก่อนเริ่มการบรรยาย เดิมพม่าใช้ชื่อประเทศว่า เบอร์มา(Burma) มาจากการตั้งชื่อของอังกฤษที่เข้ามายึดครองประเทศ ซึ่งชื่อนี้น่าจะมีรากฐานมาจากชนเผ่าที่ใหญ่ที่สุดคือ บามาร์ (Bamar) ที่ไทยเราออกเสียงว่าพม่านั่นเอง ต่อมารัฐบาลทหารพม่าได้ประกาศเปลี่ยนชื่อประเทศเป็น เมียนมาร์ (Myanmar) ในปี 1989 พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเมืองหลวงจากแรงกูนหรือย่างกุ้ง (Rangoon) เป็นยางโกง (Yangon) นัยว่าเป็นการลบเลือนร่องรอยต่างๆที่สร้างขึ้นโดยลัทธิล่าอาณานิคมอย่างอังกฤษในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ล่าสุดในปี 2005 รัฐบาลทหารพม่าก็ได้ประกาศย้ายเมืองหลวงจากเมืองย่างกุ้งหรือยางโกงไปสร้างเมืองหลวงใหม่ชื่อ เนปีดอว์ (Naypyidaw) เป็นศูนย์ราชการและทหาร โดยยางโกงก็ยังคงเป็นเมืองใหญ่ที่มีความเจริญทางเศรษฐกิจการค้าการลงทุน ทุกวันนี้คนไทยส่วนใหญ่ก็ยังเรียกติดปากว่าพม่า มีการเรียกว่าเมียนมาร์บ้างอย่างถ้าเป็นทางการแต่ไม่ค่อยติดปากนักคงต้องใช้เวลาอีกสักระยะหนึ่ง คงเหมือนกับที่ประเทศสยามเปลี่ยนชื่อเป็นประเทศไทยเมื่อ 24 มิถุนายน 2482 หรือปี ค.ศ.1939 ซึ่งกว่าที่คนทั่วโลกจะเรียกว่าประเทศไทยก็ใช้เวลานานพอสมควร สมัยที่รัฐบาลทหารปกครองพม่าโดนการบอยคอตกดดันจากนานาชาติหลายประเทศนำโดยสหรัฐอเมริกา มีการร่างรัฐธรรมนูญอยู่ 16 ปีจนเสร็จและลงประชามติรับรองประกาศใช้รัฐธรรมนูญในปี 2008 […]

บูรพา-อาคเนย์ ตอน แอร์เอเชีย VS การท่ามาเลย์ (ศึกเล็กๆ ว่าด้วยฮับโลว์คอส) : บัณรส บัวคลี่

เมื่อเดือนที่แล้ว เกิดมีข้อพิพาทไม่ลงรอยเล็กๆ ระหว่าง แอร์เอเชีย กับ บริษัทการท่าอากาศยานมาเลเซีย (MAHB-Malaysia Airports Holdings Berhad) ความขัดแย้งนี้เป็นไปโดยเปิดเผยขนาดที่ เดอะสตาร์ สื่อใหญ่เสือเหลือง ใช้คำพาดหัวว่า warpath:- AirAsia and MAHB on the warpath แอร์เอเชีย นั้นเป็นกิจการโลว์คอสที่ถือกำเนิดขึ้นที่มาเลเซีย ปัจจุบันเป็นกลุ่มธุรกิจโลว์คอสที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียอาคเนย์ และกำลังสยายปีกไปทั้งฝั่งอินเดีย และญี่ปุ่น แต่ก็ยังถือว่าแอร์เอเชียคือกิจการสัญชาติมาเลเซียอยู่ดี ไม่ว่าจะมองจากจุดกำเนิดหรือจากผู้เป็นเจ้าของผู้ถือหุ้นใหญ่ ซึ่งก็คือดาโต๊ะ โทนี่ เฟอร์นานเดซ นั้นก็เป็นชาวมาเลเซีย แอร์เอเชีย เคยเป็นของรัฐบาลแต่ประสบปัญหาขาดทุนบานเบอะ เปิดทางให้หนุ่มใหญ่มาเลย์ลูกครึ่งอินเดีย โทนี่ เฟอร์นานเดซ ซื้อกิจการมาแบบที่แบกเอาหนี้สินมาด้วย ใช้เวลาราว 2 ทศวรรษ ทำให้แอร์เอเชียเติบโตแบบก้าวกระโดดกลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่โลว์คอส แอร์ไลน์ของโลก ซึ่งจะว่าไป แอร์เอเชียเป็นหน้าเป็นตา ขับหมุนอุตสาหกรรมการบินของมาเลเซียอยู่ในเวลานี้ ในขณะที่มาเลเซียแอร์ไลน์ประสบปัญหาดิ่งลง ดังนั้นแอร์เอเชียจึงมีสถานะที่โดดเด่น มีน้ำหนักอยู่พอสมควร แม้จะเป็นภาคเอกชนก็ตาม ผู้บริหารของแอร์เอเชียมีวิสัยทัศน์และความทะเยอทะยาน ไม่ใช่แต่สร้างเครือข่ายและเส้นทางการบินโลว์คอสครอบคลุมเอเชียตะวันออกตั้งแต่อินเดียไปจนสุดที่ญี่ปุ่นเท่านั้น หากยังต้องการจะสร้างให้มาเลเซียกลายเป็น “ฮับ” ศูนย์กลางการบินโลว์คอสของเอเชียตะวันออกด้วยซ้ำไป […]

3 ขั้นตอน การทบทวนแผนตลาด กลางปี 2559 : อ.มนต์ชัย สุนทราวัฒน์

ปี 2559 ได้เดินทางมา มากกว่า ครึ่งปีแล้ว ยอดขาย ปีนี้ เปรียบเทียบกับปีที่แล้ว เป็นอย่างไรบ้าง ต้องการ ความช่วยเหลือ เพิ่มเติม หรือไม่ ที่สำคัญศักยภาพ และอนาคตของธุรกิจ ในปีหน้า ขึ้นอยู่กับ การปรับปรุง กระบวนการทำงาน ในครึ่งหลัง นี้ วัตถุประสงค์ ปกติ ช่วงกลางปี บริษัท จะมี การประเมินผลการปฏิบัติงาน อย่างเป็นทางการแต่… ถ้าบริษัท ของคุณ ไม่มีขั้นตอนนี้ คุณก็จะควร จัดให้มี การทบทวน ผลประกอบการ ช่วงกลางปีเมื่อวัดผล จะได้ความรู้ และความเข้าใจ เชิงลึก มากกว่า การเรียนใน “ตำรา” ซึ่งสามารถ นำไปใช้เป็นประโยชน์ ในการวิเคราะห์ และวางแผนพัฒนาธุรกิจ ต่อไปได้ต้องกล้าสรุปว่า กิจกรรมอะไรที่ ได้ผล และกิจกรรมอะไรที่ ไม่ได้ผล อย่างชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องใช้มุมมอง ของกลุ่มเป้าหมายการประเมินผลการปฏิบัติงาน อย่างเป็นทางการ ในช่วงกลางปี เป็นวิธีที่ดี ที่จะ ได้สรุป […]

สติปัญญาแห่งการรับฟัง : ดร.วิชัย ว่องศิลป์วัฒนา

เป็นอีกความลับเกี่ยวกับเรื่องของการสำรวจความต้องการ (Explore) ศิลปะหรือสติปัญญาแห่งการรับฟังที่เรียกกันว่า “Ear-Q”ผมมีแบบทดสอบให้เรามาลองเล่นกันนะครับว่า เรามี Ear-Q ในระดับไหน แบบทดสอบนี้มีทั้งหมด10 ข้อให้ทำภายในเวลา 2 นาที ที่ให้เวลาน้อยเพราะเวลารีบเร่งคนเราจะตอบตามความเป็นจริงมากกว่าการสร้างจริตให้ตอบแบบอยากได้คะแนนเยอะ จากคำถามให้คุณตอบแค่ว่าใช่หรือไม่ในช่องคำตอบด้านล่างนะครับ เอาล่ะครับลองทำดูเดี๋ยวนี้เลยครับ ข้อ รายละเอียด ใช่ ไม่ใช่ 1 คุณเป็นฝ่ายพูดเสียเป็นส่วนใหญ่ในทุกเรื่องที่สนทนา 2 คุณรู้สึกหงุดหงิดการขัดจังหวะการพูดของคนอื่น 3 คุณตัดบทในขณะที่คนอื่นกำลังพูด 4 คุณเริ่มโต้แย้งทั้งที่คนอื่นยังพูดไม่จบ 5 คุณรีบร้อนตัดสินใจเชื่อจากคำพูดของคนอื่น 6 คุณรีบร้อนเรียกความสนใจให้กับตัวเอง 7 คุณยอมรับฟังเฉพาะแต่สิ่งที่เป็นความจริงมากกว่าแนวความคิด 8 คุณสนองตอบด้วยภาษากายต่อคำพูดของอีกฝ่าย (เช่น ยิ้มหรือพยักหน้า) 9 คุณมักจะหุ่นหันด้วยคำพูดที่แสดงออกเพราะอารมณ์ […]

5 วิธีรับมือ (ล้มยักษ์) เมื่อ Startup และ SME เจอรายใหญ่ : ดร.พยัต วุฒิรงค์

การทำธุรกิจ ใครมีสายป่านยาว เงินทุนเยอะ ขยายสาขาได้มาก มีต้นทุนต่ำกว่า มักจะมียอดขาย มีชัยในอุตสาหกรรมนั้นๆ หรือที่คนมักเรียกกันว่า “ทำธุรกิจแบบปลาใหญ่กินปลาเล็ก” สุดท้ายแล้วปลาเล็กก็จะหายไปจนหมดทะเล คำพูดนี้อาจไม่เป็นจริงเสมอไป!!! ยังมีปลาเล็กที่สามารถล้มปลาใหญ่ จนบางครั้งถึงกับไล่ปลาใหญ่ เงินทุนเยอะ ขายธุรกิจ หนีกลับประเทศไปแล้วก็มี แต่ว่าจะทำอย่างไรถึงจะทำแบบนั้นได้ ลองอ่านเรื่องราวการทำธุรกิจ ผ่านสี่เรื่องสั้นนี้ดูก่อนครับ… เรื่องสั้นแรก : เจ๊แดงของชำ เรื่องสั้นแรก ผมอยากเล่าถึงร้านขายของชำบ้านๆ หน้าคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งให้ฟัง ร้านนี้เป็นของเจ๊แดง เจ๊แดงเป็นหญิงโสดอายุประมาณ 60 ปี เรียนจบป.4 เปิดร้านขายของชำมานาน วันหนึ่งมีร้านสะดวกซื้อมาเปิดข้างร้านเจ๊แดง ความจริง แถวๆ นั้นก็มีร้านขายของชำหลายร้านอยู่แล้ว ยิ่งมาเจอร้านสะดวกซื้อแฟรนไชส์ชื่อดังอีก เป็นใครคงคิดว่า เจ๊แดงตายแน่ๆ ไม่ตายวันนี้จะตายวันไหน ผมเคยเดินไปถามเจ๊แดงว่า เจ๊แดงกลัวมั้ย มีร้านสะดวกซื้อมาเปิด เจ๊แดงบอก “ไม่กลัว อย่างมากก็แค่ตาย” ฟังดูขำๆ แต่ถ้าเราเจอเหตุการณ์แบบนั้นจริง คงขำไม่ออกกันเลยทีเดียว นี่คือสิ่งที่เจ๊แดงทำ เจ๊แดงยังคงขายของตรงนั้นเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือ เจ๊แดงเอาของที่ร้านสะดวกซื้อไม่ขายมาขาย เอาของที่ร้านสะดวกซื้อขายเป็นซองมาแบ่งขาย เจ๊แดงแถมบ้าง ขายของอย่างอื่นเพิ่มบ้าง […]

3 ขั้นตอน การทบทวนแผนตลาด กลางปี 2559 : อ.มนต์ชัย สุนทราวัฒน์

ปี 2559 ได้เดินทางมา มากกว่า ครึ่งปีแล้ว ยอดขาย ปีนี้ เปรียบเทียบกับปีที่แล้ว เป็นอย่างไรบ้าง ต้องการ ความช่วยเหลือ เพิ่มเติม หรือไม่ ที่สำคัญ ศักยภาพ และอนาคตของธุรกิจ ในปีหน้า ขึ้นอยู่กับ การปรับปรุง กระบวนการทำงาน ในครึ่งหลัง นี้ วัตถุประสงค์ ปกติ ช่วงกลางปี บริษัท จะมี การประเมินผลการปฏิบัติงาน อย่างเป็นทางการ แต่… ถ้าบริษัท ของคุณ ไม่มีขั้นตอนนี้ คุณก็จะควร จัดให้มี การทบทวน ผลประกอบการ ช่วงกลางปี เมื่อวัดผล จะได้ความรู้ และความเข้าใจ เชิงลึก มากกว่า การเรียนใน “ตำรา” ซึ่งสามารถ นำไปใช้เป็นประโยชน์ ในการวิเคราะห์ และวางแผนพัฒนาธุรกิจ ต่อไปได้ต้องกล้าสรุปว่า กิจกรรมอะไรที่ได้ผล และกิจกรรมอะไรที่ ไม่ได้ผล อย่างชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องใช้มุมมอง […]

5 D เส้นทางก้าวสู่ความสำเร็จของธุรกิจ : ดร.พนม ปีย์เจริญ

เมื่อลองพิจารณาความสำเร็จของธุรกิจหลายๆธุรกิจตั้งแต่เริ่มก่อตั้งไปจนถึงเป้าหมายแห่งความสำเร็จ เราจะพบว่าแต่ละธุรกิจล้วนอาศัยแนวทางเป็นการก้าวไปสู่ความสำเร็จคล้ายๆกัน จะต่างกันบ้างก็เป็นเพียงองค์ประกอบเล็กๆที่ซ่อนเร้นอยู่บ้าง แต่ในแนวทางหลักๆแล้ว ความสำเร็จด้านต่างๆ โดยเฉพาะด้านธุรกิจ ล้วนอยู่ในทาง 5D ดังต่อไปนี้แล้วทั้งสิ้น Dream ความมีจินตนาการและความฝัน เจ้าของธุรกิจที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่มักมีความฝัน อยากจะมี อยากจะได้ อยากจะเป็น ฯ ดังที่ตนเองต้องการทั้งนั้น แล้วก็จินตนาการภาพในสมองตนเองให้เห็นภาพของธุรกิจตนเองเจริญเติบโตเป็นขั้นเป็นตอน เป็นที่ยอมรับ ไปจนกระทั่งภาพแห่งความสำเร็จเจิดจ้าอยู่ปลายทางที่รออยู่ข้างหน้าอันเป็นส่วนสำคัญในการสร้างแรงกระตุ้นให้เราได้เริ่มต้นทำในสิ่งที่เราอาจละล้าละลังอยู่ในขณะนั้น ให้ก้าวสู่บันไดขั้นแรกของการลงมือทำ จินตนาการและความฝันนั้นถือเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญอย่างยิ่งในการก้าวไปสู่ความสำเร็จ เพราะแม้แต่คนที่เป็นทาส ยังกล้ามีความฝัน แล้วเราเป็นใคร ทำไมเราจะไม่กล้าฝัน เพราะฉะนั้นจงคิดไว้เสมอว่า “ ฝันได้ ก็มีโอกาสเป็นจริงได้ ” เพราะความฝันเป็นแรงบันดาลใจที่สำคัญยิ่ง Desire แรงปราถนา เราในฐานะเจ้าของธุรกิจเราต้องมีแรงปราถนา ทั้งแรงกล้าที่จะทำความฝันของเราให้เป็นความสำเร็จ ที่งดงามให้ได้ แม้จะรู้ว่ามันไม่ง่ายนักก็ตาม แต่อย่าได้ยอมถอดใจง่ายๆ เพราะการที่เรายังไม่ได้รู้สึกว่าเราได้เต็มที่กับมัน นั่นก็หมายถึงว่า ก็ยังไม่พร้อมที่จะยอมถอยจากมันไปอย่างง่ายๆ สู้ให้เต็มที่ เต็มเวลา เต็มความสามารถ เสียก่อน ก่อนที่จะยอมถอดใจ พยายามมองไปที่แสงปลายอุโมงค์ที่อาจจะอยู่ไม่ไกลมากนัก แล้วลองจินตนาการดูว่าความสวยงามของความสำเร็จหน้าตามันเป็นอย่างไร บรรยากาศมันดีอย่างไร คนรอบข้างเรารู้สึกดีอย่างไรและเราจะได้รับอะไรบ้างสิ่งต่างๆ ที่เราจินตนาการ จนเห็นภาพแหละนั่นคือแรงบันดาลใจหรือแรงปราถนาที่จะทำให้เรามีความมุ่งมั่นจะก้าวเดินต่อไป […]

ทำแล้วได้อะไร : สุขุม นวลสกุล

คนเรานี่ถ้าถูกถามว่า “ใครเห็นแก่ได้ให้ยกมือขึ้น” รับรองว่าไม่มีใครกล้ายกมือยอมรับ ถ้ามีก็ต้องเป็นพวกที่ยึดมั่น “ด้านได้ อายอด” แต่เชื่อเถอะถึงไม่ยกมือแต่จะยกหู เอ๊ย…..เงี่ยหูฟังว่าตกลงจะได้อะไร เพราะคนส่วนใหญ่ไม่เห็นแก่ได้ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่ค่อยจะเห็นอะไร…….ฮ่า ที่เขียนข้อความข้างต้นมาให้อ่านเพราะจะบอกว่า ถ้าเราปรารถนาให้ใครทำอะไรให้เราหรือตามความต้องการของเรา สิ่งที่จะจูงใจเขาให้เต็มใจทำให้เราก็คือ ทำแล้วเขาก็จะได้อะไรที่เป็นประโยชน์แก่เขา เพราะฉะนั้นคนที่เป็นเจ้านายหรือหัวหน้าซึ่งมีหน้าที่โดยตรงในการที่จะสั่งให้ลูกน้องทำโน่นทำนี่จึงควรที่จะเข้าใจในหลักจิตวิทยาข้อนี้ จริงอยู่เมื่อเป็นบอสก็ต้องมีอำนาจให้ลูกน้องยำเกรงอยู่แล้ว จะสั่งอะไรใครที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชา เขาก็ต้องทำ ขืนไม่ทำอาจจะโดนลงโทษหรือกลายเป็นลูกน้องไม่ดีในสายตาลูกพี่ซึ่งก็คงไม่มีใครอยากเป็น แต่เขาจะทำด้วยความเต็มอกเต็มใจหรือมีประสิทธิภาพหรือไม่เป็นเรื่องที่ยังแน่ใจไม่ได้ เพื่อให้ลูกน้องเต็มใจทำงานที่เรามอบหมายให้ สิ่งที่คนเป็นเจ้านายควรพิจารณาเป็นเรื่องแรกคือ ทำแล้วผู้กระทำจะได้อะไร ถ้าเกิดมีอะไรให้ได้ละก็ รับรองว่าเขาจะมีกำลังใจในการทำมากขึ้น ตัวอย่างเช่น เราเป็นเจ้าของกิจการพอสิ้นปีก็คิดวางแผนที่จะให้บริษัทของเราทำกำไรเพิ่มขึ้นอีกเท่าหนึ่งในปีใหม่ หลังจากพิจารณาแล้วเห็นว่าน่าจะเป็นไปได้หากบริษัทเราจะเพิ่มทำงานในวันเสาร์ขึ้นอีกวัน เพราะบริษัทที่กิจการเหมือนเราทำงานจากจันทร์ถึงศุกร์เท่านั้น ถ้าคิดได้แค่นี้ยังจูงใจพนักงานให้ร่วมมือได้ยากหรือไม่เต็มที่ เพราะคิดแค่บริษัทได้ยังไปไม่ถึงพนักงานว่าได้อะไรบ้าง รับรองครับ วันแถลงนโยบายใหม่หวังให้พนักงานคึกคัก เอาเข้าจริง ๆ มีเราคึกคักอยู่คนเดียวคนอื่น ๆ เขาไม่เอาด้วยหรอก จะบอกให้ เจ้านายอุตส่าห์ตระโกนสุดเสียงเพื่อเรียกร้องความสนใจจากพนักงาน “ปีใหม่นี้บริษัทมีนโยบายทำกำไรของบริษัทให้เป็นสองเท่าของปีที่ผ่านมา” หวังจะได้ยินเสียงปรบมือแสดงความดีใจของบรรดาพนักงานที่นั่งฟังอยู่ แต่กลับเงียบกริบ เพราะทุกคนได้ยินชัดว่า “กำไรของบริษัท” ฟังแล้วไม่แน่ใจว่าเป็นกำไรของพนักงานด้วยหรือเปล่า…….แฮ่ เห็นเหตุการณ์ไม่เป็นไปตามคาดหมาย แทนที่จะฉุกคิดว่ามีความผิดพลาดในการนำเสนอเกิดขึ้นแล้ว คนเป็นเจ้านายดันคิดไปอีกแบบเสียนี่ “ที่เงียบนี่ไม่เชื่อใช่ไหมว่า ทำได้” จึงตระโกนดังสนั่นว่า “ได้ซีครับ ทำไมจะไม่ได้ เพียงแต่พวกเราทำงานวันเสาร์เพิ่มอีกวัน” […]

ประเทศไทย กับเศรษฐกิจยูเรเซีย : รศ.ดร.สมชาย ภคภาสน์วิวัฒน์

เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคมที่ผ่านมา นายกรัฐมนตรีประยุทธ์ จันทร์โอชาได้เข้าร่วมการประชุมสุดยอดอาเซียน – รัสเซีย ในขณะเดียวกันก็มีการประชุมในระดับทวิภาคีและได้แสดงเจตจำนงที่ไทยจะเข้าร่วมเป็นสมาชิกสหภาพเศรษฐกิจยูเรเซีย (Eurasian Economic Union – EEU) ซึ่งเป็นการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจที่คนไทยไม่คุ้นนัก อีกทั้งมีการตั้งคำถามหาเหตุผลที่ไทยจะเข้าเป็นสมาชิกของสหภาพเศรษฐกิจยูเรเซีย สหภาพเศรษฐกิจยูเรเซียในปัจจุบันมีประเทศสมาชิก 5 ประเทศ ประกอบด้วยรัสเซีย คาซัคสถาน เบลารุส คีร์กีซสถาน อาร์เมเนีย จุดเริ่มต้นของการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจเกิดขึ้นในปี 1994 ขณะนั้นประธานาธิบดีคาซัคสถานคือนาย Nazarbayav ได้เสนอแนะการจัดตั้งสหภาพยูเรเซีย (Eurasian Union) โดยเสนอในช่วงที่ให้สุนทรพจน์ ณ มหาวิทยาลัยแห่งรัฐมอสโก ในเวลาต่อมาจึงนำไปสู่การเรียกร้องของนักการเมือง นักวิชาการ ที่จะให้มีการรวมกลุ่มอย่างแน่นแฟ้นทั้งทางเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม อย่างไรก็ตาม คาซักสถานซึ่งเป็นผู้ริเริ่มแนวคิดกลับไม่ต้องการให้มีการรวมกลุ่มความแน่นแฟ้นถึงขั้นครอบคลุมทางการทหารและการเมือง แต่ต้องการแค่ทางเศรษฐกิจเท่านั้น ทั้งนี้เพราะคาซัคสถานเคยเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียตจึงต้องการรักษาเอกราชของตนไว้ อย่างไรก็ตามรัสเซียและเบลารุสซึ่งเป็นสมาชิกของสหภาพยูเรเซียได้ร่วมกันจัดตั้ง “สหภาพทางการเมือง” (Political union) และนำไปสู่การจัดตั้งองค์กร “องค์การแห่งสนธิสัญญาความมั่นคงร่วมกัน” (Collective Security Treaty Organization) ซึ่งเป็นการรวมกลุ่มของพันธมิตรในด้านการป้องกันในกรองความร่วมมือระหว่างรัฐต่อรัฐ ก่อนปี ค.ศ. […]

บูรพา-อาคเนย์ ตอนปางโหลง 2 : จุดเริ่มต้นของสหพันธรัฐพม่าแห่งศตวรรษ21 ? : บัณรส บัวคลี่

เวทีเจรจาปางโหลง#2 เป็นดำริริเริ่มของนางอองซานซูจี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและมุขมนตรีแห่งรัฐ (State Counsellor) โดยการจะเปิดโต๊ะเจรจาหาอนาคตร่วมกันกับแกนนำชนกลุ่มน้อยกลุ่มต่างๆ แบบเดียวกับที่นายพลอองซานบิดาของเธอเคยร่วมประชุมและลงนามในสนธิสัญญาปางโหลงก่อนที่พม่าจะได้เอกราชเมื่อครั้งกระโน้น สนธิสัญญาปางโหลงรอบแรก (1947) ที่ได้ระบุว่ารัฐบาลพม่าจะจัดรูปแบบของรัฐให้เป็นสหพันธรัฐ ชนกลุ่มน้อยต่างๆ แยกกันไปปกครองกันเองภายใต้ร่มธงประเทศเดียวกัน แต่สนธิสัญญาดังกล่าวถูกฉีกไป แล้วพม่าก็ปกครองโดยระบอบทหารมายาวนานจากยุคเนวินมาถึงสลอร์ค-เอสพีดีซี เพิ่งจะมีการเลือกตั้งต่อเนื่อง 2 ครั้งในช่วง 5-6 ปีหลังนี้เอง ในระหว่างนั้นรัฐบาลทหารพม่าก็รบเอาเถิดกับชนกลุ่มน้อยต่างๆ รบไปบ้างเจรจากันไปบ้าง ไม่เคยมีห้วงเวลาที่สงบสันติอย่างแท้จริงมาตลอด 50 กว่าปี “ปางโหลง” จึงเป็นถ้อยคำสัญลักษณ์ที่มีน้ำหนักในทางการเมืองสูงมาก ชนกลุ่มน้อยติดอาวุธสู้รบกับรัฐบาลมักจะอ้างอิงความชอบธรรมจากปางโหลงขึ้นมาก่อน และมันก็เป็นรอยตำหนิของชนชาติพม่าผู้ปกครองจริงๆ ที่จงใจบิดพลิ้วด้วยความคิดที่ว่าหากปล่อยให้สนธิสัญญาปางโหลงดำเนินต่อไปตามนั้น มีโอกาสสูงมากที่ประเทศพม่าอันยิ่งใหญ่แห่งอุษาคเนย์จะแตกออกเป็นเสี่ยง เกิดการประกาศอิสรภาพทยอยตามมาเป็นลูกโซ่ ซึ่งนี่ก็เป็นวิธีคิด และเป็นเหตุเป็นผลของฝ่ายชาวพม่าอย่างแท้จริง หากย้อนกลับไปดูบริบทแวดล้อมทางประวัติศาสตร์ในยุคนั้นที่เป็นยุคสงครามเย็น พม่าเองก็มีประวัติการถูกมหาอำนาจต่างชาติแทรกแซงมายาวนาน และด้วประวัติศาสตร์ยุคก่อนหน้าคองบอง ที่ชนชาติพม่ามีอำนาจสูงเป็นผู้ปกครองดินแดนของชนกลุ่มน้อยมาก่อน ฯลฯ จึงทำให้เกิดความคิด (ฉีกสัญญา) ดังกล่าว จนนำมาสู่การสร้างประเทศเพื่อให้ชาวพม่าเป็นผู้ปกครองหลักในยุคต่อมา แม้ผู้ปกครองทหารพม่าจะพยายามสร้างความมั่นคงโดยใช้การทหารนำ ปราบปรามชนกลุ่มน้อยติดอาวุธมาโดยต่อเนื่อง ทศวรรษแล้วทศวรรษเล่า แต่ที่สุดแล้วยังไม่สามารถกล่าวได้เต็มคำว่ารัฐบาลพม่าสามารถสร้างสันติภาพระหว่างชาวพม่ากับชนกลุ่มน้อยกลุ่มต่างๆ ได้จริง ต่อให้มีกลุ่มกองกำลังที่เจรจาและวางอาวุธ มีการจัดสรรแบ่งประโยชน์ระหว่างรัฐบาลกลางกับแกนนำชนกลุ่มน้อยในพื้นที่ แต่ที่สุดก็จะยังมีชนกลุ่มน้อยอื่นที่จับอาวุธเคลื่อนไหวต่อ หลังจากพม่ามีรัฐธรรมนูญและการเลือกตั้งเมื่อปี 2011 ในรัฐบาลประธานาธิบดีเต็งเส่งเป็นต้นมา มีการเจรจาระหว่างทางการกับชนกลุ่มน้อยต่อเนื่องอยู่ต่อไป สถานที่ซึ่งจัดประชุมก็คือเมืองเชียงใหม่ […]

ค่าทิป ธรรมเนียมการให้ที่ไม่เหมือนกัน : เสน่ห์ ศรีสุวรรณ

Tip เป็นคำภาษาอังกฤษที่มีหลายความหมาย เช่นปลายแหลม ยอด ส่วนที่สวมปลาย การลาดเอียง การตีเบาๆ สถานที่ทิ้งขยะ คำแนะนำ แต่ความหมายที่คุ้นเคยและเรียกทับศัพท์ภาษาอังกฤษว่า “ทิป” ก็คือเงินรางวัลหรือค่าตอบแทนการให้บริการ เป็นที่รับรู้กันว่าการให้ทิปกับพนักงานหรือผู้ที่ให้บริการขึ้นอยู่กับความพึงพอใจในการรับบริการหรือให้เพื่อเป็นสินน้ำใจแก่ผู้ให้บริการ ไม่ใช่ภาคบังคับแต่เป็นเรื่องของธรรมเนียมปฏิบัติ ประเทศไทยเรามีธรรมเนียมการให้ทิปกันโดยทั่วไปไม่มีกำหนดกฎเกณฑ์ว่ามากน้อยเพียงใดแล้วแต่ความพอใจ เงินทอนที่เหลือจากค่าอาหารก็มักจะให้เป็นค่าทิปให้กับพนักงานบริการซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นทิปรวมที่ทางร้านเอาไปแบ่งเฉลี่ยให้กับพนักงานบริการทุกคน ถ้าพนักงานคนใดบริการดีหรือให้บริการเป็นการเฉพาะโต๊ะเฉพาะห้องลูกค้าก็มักจะให้ทิปโดยตรงกับพนักงานคนนั้นเพิ่มเป็นพิเศษ ถ้าทางร้านมีการคิดค่าบริการหรือเซอร์วิสชาร์จปกติประมาณสิบเปอร์เซ็นต์ ลูกค้าก็มักจะให้ค่าทิปน้อยหน่อยหรือบางทีก็ไม่ให้เลยเพราะถือว่าทางร้านเก็บค่าบริการไปแล้ว บางร้านไม่มีเซอร์วิสชาร์จก็อาจมีการเขียนหรือให้ลูกค้าทราบว่าทางร้านไม่ได้คิดค่าบริการเพื่อให้ลูกค้าทราบและจะได้ให้ทิปกับพนักงานตามความเหมาะสม บางร้านก็มีกล่องไว้ให้ลูกค้าใส่เงินทิปก็มี ค่าทิปที่ต้องจ่ายกันเป็นประจำก็คือทิปพนักงานที่ดูแลการจอดรถ ตอนนำรถเข้าจอดบางทีก็มีบางที่ก็ไม่มีพนักงานมาอำนวยความสะดวกในการจอดแต่เวลาจะขับรถออกก็จะมีพนักงานปรากฏตัวออกมาทำเป็นช่วยปิดประตูหรืออำนวยความสะดวกในการขับรถออกแต่จุดมุ่งหมายสำคัญก็คือมารับเงินทิปนั่นเอง ค่านิยมอย่างหนึ่งก็คือถ้าเป็นรถหรูรถราคาแพงเงินค่าทิปก็ควรจะมากรถทั่วไป ถ้ามีผ้ามาบริการคลุมรถที่จอดกลางแจ้งก็ต้องให้ทิปมากกว่าปกติหน่อย ถ้ามีบริการขับรถไปจอดให้หรือที่เรียกว่า Valet Parking ก็ต้องให้ทิปมากหน่อย การให้ทิปพนักงานโรงแรมเป็นเรื่องปกติ เช่นพนักงานขับรถรับส่งสนามบิน พนักงานยกกระเป๋า พนักงานพาไปส่งยังห้องพัก พนักงานส่งอาหารไปยังห้องพัก แขกที่เข้าพักควรต้องเตรียมแบงก์ย่อยติดกระเป๋าไว้เช่นแบงก์ยี่สิบหรือแบงก์ห้าสิบเอาไว้ทิปพนักงานด้วย ในบางประเทศโดยเฉพาะประเทศในทวีปยุโรปจะคิดเงินค่าบริการของพนักงานยกกระเป๋าหรือที่เรียกว่า Porter ไว้เป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้ไม่ต้องทิปเพิ่มเติมแล้วก็ได้ ผมมักจะมีแขกต่างประเทศถามอยู่บ่อยครั้งว่าธรรมเนียมการให้ทิปของประเทศไทยเป็นอย่างไร ผมก็จะตอบไปว่าให้ตามความพึงพอใจหรือตามความเหมาะสมไม่ต้องให้มากมายและบางแห่งก็มีการคิดค่าบริการหรือเซอร์วิสชาร์จอยู่แล้ว แต่ถึงกระนั้นก็เป็นที่น่าสังเกตว่าคนต่างชาติโดยเฉพาะฝรั่งยุโรปหรืออเมริกาจะให้ทิปมากกว่าคนไทยทำให้พนักงานบริการบางคนเอาใจใส่ให้บริการฝรั่งต่างชาติมากกว่าคนไทยเพราะหวังได้ทิปนั่นเอง ทำให้คนไทยรู้สึกไม่ค่อยพอใจ ธรรมเนียมการทิปในแต่ละประเทศแตกต่างกัน เช่นญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมไม่ต้องให้ทิปอาจเป็นเพราะราคาสินค้าและบริการสูงอยู่แล้ว พนักงานบริการได้รับเงินเดือนหรือค่าตอบแทนจากนายจ้างสูงจึงไม่ต้องการได้เงินทิปพิเศษเพิ่มเติมจากลูกค้า ผมเคยให้ทิปกับพนักงานบริการร้านอาหารกลับได้รับคำขอบคุณและปฏิเสธที่จะรับทิป ผมพยายามคะยั้นคะยอที่จะให้ก็ยังได้รับการปฏิเสธที่จะไม่รับเช่นเดิมจนผมต้องเอาทิปคืน เป็นไปได้ว่าถ้าพนักงานบริการผู้นั้นรับทิปไปจะเป็นเรื่องแปลกเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ดังนั้นลูกค้าควรเก็บเงินทอนโดยไม่ต้องเหลือไว้เป็นทิปซึ่งถือเป็นเรื่องที่ควรปฏิบัติในประเทศญี่ปุ่น สิงคโปร์ก็ไม่มีข้อปฏิบัติในการให้ทิปไม่ว่าจะเป็นแท็กซี่ โรงแรม ร้านอาหาร แต่อาจให้ทิปเล็กๆน้อยๆสักเหรียญสองเหรียญกับพนักงานโรงแรมที่ช่วยยกกระเป๋าก็เรื่องที่ทำได้ สิงคโปร์จะมีค่าชาร์จที่กำหนดไว้เป็นมาตรฐานชัดเจนเช่นค่าแท็กซี่อาจบวกเซอร์ชาร์จ(Surcharge)เพิ่มเติมกรณีเรียกจากสนามบินหรือชั่วโมงเร่งด่วนหรือเกินเวลาปกติ ร้านอาหารบางร้านก็อาจมีเซอร์วิสชาร์จปกติ […]

ไขความลับ สู่การสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัว : ธรรมศักดิ์ อรชุนวงศ์

ในยุคเศรษฐกิจที่มีการแข่งขันสูงเช่นนี้ ถ้าเราต้องการให้ตัวเราเอง หรือธุรกิจของเราอยู่รอดและเป็นที่จดจำ เราจำเป็นต้อง “โดดเด่น แตกต่าง มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว” เพื่อให้ลูกค้าตระหนัก เชื่อถือ และติดตาม จนกระทั่ง ถึงยอมควักเงินในกระเป๋ามาให้เรา ต่อจากนี้คือ กุญแจ 5 ดอก ที่จะบอกขั้นตอนของการสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัวให้กับเราอย่างมีประสิทธิผล Positioning your identity ต้องเข้าใจว่า ตัวตนที่แท้จริงของเราเป็นอย่างไร การค้นหาตัวตน ถือเป็นตัวชี้วัดความสำเร็จที่มีค่าที่สุด เพราะไม่มีใครที่อยากประสบความสำเร็จ โดยการยืมจมูกคนอื่นหายใจ Finding Competitive Advantage ต้องเข้าใจอย่างชัดเจนได้ว่า ข้อได้เปรียบของเรา เจ๋งกว่าคู่แข่งอย่างไร สินค้าและบริการของเรา ได้เพิ่มมูลค่าอะไรลงไปอย่างมีนัยยะ ใส่แง่คิด มุมมองอะไร ที่จะทำให้สินค้า หรือบริการของเรา มีคุณค่าที่แตกต่างทั้งทางการใช้งานจริงและความรู้สึก 3. Generate STP-Communication Plan ต้องเข้าใจวิธีการสื่อสาร ว่าเราจะสื่อกับกลุ่มเป้าหมายอย่างไรให้เข้าใจ ว่าของเราเจ๋งแค่ไหนในใจลูกค้า โดยการสร้างสรรวิธีการนำเสนอ แล้วจะบอกโฆษณาและประชาสัมพันธ์อย่างไรให้กลุ่มเป้าหมายตระหนัก รู้จัก เข้าใจ เห็นประโยชน์ อยากทดลองใช้ และช่วยบอกต่อ สินค้าและบริการของเรา 4. Anchoring & […]

ผู้นำกับปรัชญาการทำงาน : อาจารย์สุรวัฒน์ ชมภูพงษ์

หลายวันก่อนผมได้รับเชิญจากสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาเขต 2 ของจังหวัดสมุทรปราการไปบรรยายเรื่อง “Work Life Balance” ชื่อเรื่องแบบนี้ถ้าแปลเป็นภาษาไทยให้ไพเราะหน่อยก็คงจะให้ชื่อเรื่องว่า “ทำงานอย่างไรให้ใจเป็นสุข” เพราะคนเราจะเป็นสุขได้ก็คงจะต้องสร้างสมดุลของชีวิตทั้งเรื่องการงานและชีวิตครอบครัวให้ดี แต่ถ้าจะว่าไปแล้วนอกจากเรื่องงาน (Work) เรื่องชีวิต (Life) แล้วก็คงจะต้องคำนึงถึงเรื่องครอบครัว (Family) และความเป็นส่วนตัว (Self) ของแต่ละคนอีกด้วยจึงจะมีความสมบูรณ์ครบถ้วน ถ้าท่านสังเกตให้ดีคนบางคนหน้าที่การงานประสบความสำเร็จมากแต่ครอบครัวล้มเหลว บางคนครอบครัวดีเหลือเกินแต่หน้าที่การงานล้มเหลว เราจะสร้างสมดุล (Balance) สองสิ่งนี้ให้เกิดขึ้นได้อย่างไร? ในการสอบเข้าทำงานท่านจะเห็นได้ว่าเขามักจะทดสอบเรื่องวิชาการ (IQ) ประมาณ 80% เขาจะสัมภาษณ์และดูความฉลาดทางอารมณ์ (EQ) ประมาณ 20% ซึ่งนั้นก็หมายความว่าวิชาการ 80% วิชาชีวิตเพียง 20% แต่พอเข้ามาทำงานจริง ๆ ท่านจะเห็นได้ว่าวิชาชีวิตกลายเป็นกว่า 80% วิชาการเหลือเพียงไม่ถึง 20% เสียด้วยซ้ำไป ท่านคงจะเห็นได้ว่าเป็นเรื่องจริงที่ปฏิเสธไม่ได้เลย ดังนั้นในการทำงานโดยเฉพาะคนที่เป็นผู้นำหรือผู้ที่มีภาวะผู้นำจึงควรต้องมีปรัชญาอย่างแท้จริงในการทำงาน สำหรับผมคิดว่าสิ่งสำคัญที่เป็นปรัชญาก็คือ 1. ต้องมีความอดทนอดกลั้น 2. รู้จักการคิดเชิงบวก และ 3. การรู้จักให้อภัย ผมคิดว่าถ้าปราศจาก 3 สิ่งนี้คงทำงานได้ด้วยความยากลำบาก […]

1 … 9 10 11 … 21