เสือกี่ตัว…ก็อยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้! การสร้างสุดยอดทีม ไม่จำเป็นต้องมีแต่ “คนเก่ง”


องค์กรยุคนี้ต้องการคนแบบไหน ?

หากมองย้อนไปสมัยก่อนคนเก่งเท่านั้นถึงมีสิทธิ์ทำงานได้รับเลือกคนแรก แต่เดี๋ยวนี้คนเก่งอาจไม่ใช่คำตอบสำหรับบางองค์กรแล้วก็ได้ นั่นเพราะคนเก่ง มักจะมีปัญหาในเรื่อง “ไม่สามารถทำงานเป็นทีมได้”

ซึ่งการสร้างทีมนั้น ถ้าคุณเป็นหัวหน้าทีมก็ย่อมอยากสร้าง “สุดยอดทีม” ขึ้นมา ซึ่งผมเข้าใจความรู้สึกนั้นดี เพราะถ้ามีลูกทีมที่ทำผลงานได้ยอดเยี่ยม ผลลัพธ์ย่อมออกมาดีอย่างแน่นอน แต่เรื่องนี้มีจุดที่ควรระวังอยู่ครับ นั่นคือ การสร้างทีมต้องรู้จักการรวบรวมลูกทีมที่หลากหลายเพื่อให้เกิดความสมดุล

เราหยิบยกตัวอย่างกีฬา เช่น ทีมฟุตบอลจะไม่คัดเอาแต่ผู้เล่นระดับหัวกะทิมาอยู่ในทีม เพราะถ้าคุณเลือกเฉพาะคนเก่งๆ คนในทีมอาจชิงดีชิงเด่นกันจนไม่สามารถทำงานได้อย่างราบรื่น ดังคำกล่าวที่ว่า “เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้”

 

อธิบายง่ายๆ ก็คือยิ่งคนเรามีประสบการณ์ หรือมีผลงานมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งอยากทำอะไรในแบบของตัวเองมากขึ้นเท่านั้น และคนที่มีความสามารถก็มักอยากให้ตัวเองเป็นจุดสนใจ พวกเขาจึงไม่ชอบสนับสนุนหรือช่วยเหลือผู้อื่น เมื่อการแสดงความคิดเห็นเริ่มกลายเป็นการถกเถียง คนประเภทนี้มักจะไม่ยอมอ่อนข้อให้ใคร และแน่นอนว่าย่อมมีใครสักคนในทีมที่ทำงานต่อไปโดยเก็บความไม่พอใจเอาไว้

ถ้าเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ ไม่ช้าก็เร็วต้องมีคนที่ออกจากทีมไป เมื่อต้องสร้างทีม สิ่งสำคัญคือต้องมองให้ออกว่าลูกทีมแต่ละคนมีลักษณะเด่นอะไรบ้าง เช่น

เขาเป็น “คนที่ชอบออกไปยืนข้างหน้าเพื่อนำคนอื่น”

“คนที่มองภาพรวมได้อย่างสุขุม”

“คนที่นำสิ่งที่ตัวเองเชี่ยวชาญมาใช้ให้เกิดประโยชน์”

หรือ “คนที่คอยสนับสนุนคนอื่น”

คุณอาจเคยได้ยินคนพูดว่า “ผมไม่มีเงินพอที่จะจ้างพวกหัวกะทิหรอก” แต่แทนที่จะมานั่งคร่ำครวญว่า “หาคนเก่ง ๆ นี่มันยากจริง ๆ” เขาเอาเวลาไปคิดหาวิธีแบ่งหน้าที่ให้ลูกทีมแต่ละคนเพื่อสร้างทีมที่สมดุล…ยังดีกว่า

 

ข้อมูลจาก : หนังสือแค่ทำให้คนเก่งขึ้น 1% คุณก็จะทำงานน้อยลง 99% โดย โคโนะ เอตาโร่