Background
ย้อนไปยุค 90’s ช่วงที่มีข่าวฉาวของนักเรียนนักเลงมากที่สุด หนึ่งคนในสมรภูมิเดือดก็คือ คุณต่อ ทัดณัฐ ฉันทธรรม์ เจ้าของแบรนด์แมลงทอดไฮโซที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในปัจจุบัน “คุณต่อให้สัมภาษณ์พิเศษกับ Smart SME ถึงช่วงที่เรียนช่างกล ปวช. เป็นคนเลือดร้อนและติดเพื่อนมาก หลายครั้งที่ความเป็นคนอารมณ์ร้อน ทำให้เกิดเรื่องตีรันฟันแทงอยู่เป็นประจำ และขณะเดียวที่เรียนก็ต้องทำงานเป็นช่างเทคนิคในโรงงานไปด้วย เนื่องจากตนไม่ได้มีต้นทุนชีวิตมาอย่างเพียบพร้อม”
คุณต่อกล่าวว่าหลังจากจบปวส.แล้วไปเป็นทหารเกณฑ์ถือเป็นช่วงที่ทำให้ตนกลับตัวกลับใจได้ เพราะถูกขัดเกลาจนต้องหันกลับมาทบทวน ว่าสิ่งที่จะช่วยยกระดับชีวิตได้ดีขึ้นคือความรู้ จากนั้นจึงตั้งใจทำงานและส่งตัวเองเรียนจนจบป.ตรี วิศวะคอมฯ จนได้ทุน ต่อป.โท ด้านการบริหารไอที ซึ่งขณะเรียนอยู่จวบจนเข้าทำงานเขาฝันและย้ำบอกกับตัวเองเสมอว่าต้องมีธุรกิจส่วนตัวให้ได้ ซึ่งต่อมากำลังจะได้ทุนไปต่อปริญญาเอกที่ออสเตรเลีย แต่เหตุการณ์ที่เป็นจุดพลิกผันก็เกิดขึ้น เนื่องจากคุณแม่และพี่สาวเสียชีวิต บวกกับได้เลิกรากับแฟน จึงตัดสินใจไม่รับทุนและออกจากงานเพื่อมาพักผ่อน อีกส่วนคือต้องการดูแลคุณพ่อที่อยู่คนเดียว ขณะนั้นตนใช้ชีวิตไปกับการกินเที่ยวและอ่านหนังสือ โดยไปสะดุดกับหนังสือ 9 นิสัยแห่งความสำเร็จและ The magic of thinking ที่ทำให้เปลี่ยนความคิดและมุมมองในการพัฒนาตนเองใหม่ กลายเป็นคนคิดบวก สามารถอยู่กับปัญหา เข้าใจปัญหาและข้ามผ่านมันไปได้ จากนั้นจึงได้เริ่มทำธุรกิจจากร้านอาหารเล็กๆแล้วขยับขยายมาเรื่อยๆ จนมีทั้งผับ, น้ำว่านหางจระเข้, ร้านซักอบรีดและบริษัทเทรดดิ้ง
Product ideas
ปี 2556 ขณะที่ทำร้านอาหารอยู่ ได้อ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่งซึ่งเขาพูดถึง “Creative Economy ซึ่งเห็นว่ามันใช่ เพราะถูกสอนมาว่าอย่าทำอะไรเดิมๆ ถ้าทำต้องดีกว่าแตกต่างกว่า และต้องพูดให้ได้ว่าดีกว่ายังไง หรือถ้าใหม่กว่า มันใหม่ยังไง” เลยคิดอยู่เรื่อยมาว่าอยากทำธุรกิจเพิ่ม จนวันหนึ่งลูกน้องวิ่งไปซื้อแมลงทอดแล้วเอามาแบ่งให้เรากิน ขณะเดียวกันลูกน้องก็บ่นออกมาว่า “เนี่ยหนูชอบมากเลย แต่หากินยากมาก” เลยทำให้คิดต่อว่าจะสามารถต่อยอดธุรกิจที่เกี่ยวกับแมลงได้มั้ย? แล้วถ้าทำจะทำรูปแบบไหน? จะใส่ซองเพื่อให้กระจายได้ง่ายเข้าถึงได้ง่ายดีรึปล่าว? รสชาติจะเป็นรสอะไรบ้าง? ความคิดสร้างสรรค์คืออะไร? เพราะเราต้องหาความแตกต่างอย่างสร้างสรรค์ ถ้าซ้ำคนอื่นก็อาจแข่งไม่ได้เนื่องจากทุนไม่เยอะ
หลังจากที่คิดจึงได้เริ่มรีเสิร์ชข้อมูล พบว่ายังไม่มีใครทำและตลาดแมลงในประเทศไทยมีมูลค่าสูงมาก ทั้งทาง FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nation) ยังประกาศว่าในอนาคตแมลงจะเป็นอาหารของประชากรโลก เนื่องจากแหล่งอาหารจะไม่เพียงพอและแมลงเป็นแหล่งอาหารที่มีคุณค่าทางโปรตีนสูงใช้ทดแทนเนื้อสัตว์ได้ดี จึงจับธุรกิจนี้ทันทีโดยเริ่มต้นจากดักแด้ เพราะเป็นวัตถุดิบที่เหมาะสมในเชิงการค้ามากที่สุด ขณะเริ่มธุรกิจก็มีทั้งคนค้านและคนสนับสนุน และจากการที่ได้ศึกษา อ่านหนังสือมาเยอะ พยายามไม่ฟังคนที่คิดลบและค้านเรามาก เพราะถ้ามัวแต่กลัวก็จะไม่ได้ลงมือทำซักที
ช่วงที่เริ่มทดลองด้วยตัวเองจากการนำแมลงลงไปทอดในเครื่องทอด ผลที่ได้คือมีน้ำมันติดอยู่กับแมลง พอเก็บไว้ซักพักก็จะมีความเยิ้มของน้ำมันและกลิ่นหืน แล้วระยะเวลาเก็บรักษาก็ไม่ได้เป็น 1 ปีแบบที่ตั้งเอาไว้ ซึ่งยังไม่สามารถตอบโจทย์เชิงธุรกิจ เพราะต้องอาศัยนวัตกรรมหลายอย่างเพื่อให้ธุรกิจเติบโตอย่างมั่นคง จากการแนะนำของน้องเลยได้มาพบกับ ผศ.ดร.พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์ อาจารย์ประจำวิชาวิศวกรรมอาหาร สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ซึ่งอาจารย์ได้นำโปรเจ็คนี้ไปทดลอง
ช่วงเริ่มต้นได้ทดลองนำดักแด้มาใส่กระปุก พอเอาไปขายจริงราคามันไม่ได้ตามที่คิดไว้ เนื่องจากต้นทุนกระปุกแพงเกินไป กลยุทธ์การตลาดที่วางไว้ขณะนั้นตั้งใจขายแพงกว่าที่ขายอยู่ในปัจจุบันนี้มาก และจากผลการทำรีเสิร์ชมีลูกค้าส่วนใหญ่บอกว่าราคาแพงเกินไป ทำให้ไปต่อได้ไม่ไกลเท่าที่ควร เลยต้องเปลี่ยนแพคเกจจิ้งให้ตรงโจทย์เดิมที่กำหนดไว้ว่าต้องเป็นซอง ซึ่งหลังจากทดลองเสร็จสิ้น ได้เริ่มลงทุนจากการผลิตในห้องแถวเล็กๆ 2 คูหากับเงินลงทุนทั้งหมดราว 5 แสนบาทและพนักงาน 20 คน
พอเริ่มขายจริงจังก็ได้ผลตอบรับที่ดีจากลูกค้า แต่ส่วนที่ต้องไปติดต่อวางขายตามชั้นวางสินค้าในร้านค้าปลีกที่ต่างๆก็ต้องใช้ความพยายามโน้มน้าวให้เขาเห็นถึงความน่าสนใจ เนื่องจากวัตถุดิบเป็นแมลงและแบรนด์สินค้ายังไม่มีชื่อเสียง หลังจากเจรจาสำเร็จ เริ่มมีออเดอร์เข้ามาจนผลิตไม่ทัน ทำให้มีกำลังใจมากขึ้น ในช่วงแรกจำได้ว่ากำไรอยู่ที่ประมาณ 5 แสน ส่วนรายจ่ายอยู่ที่ 3 แสนบาท จากนั้นจึงค่อยๆซื้อเครื่องจักรต่างๆเข้ามาเพิ่มกำลังการผลิต กำไรก็เพิ่มมากขึ้น ต่อมาได้ปรับกลยุทธ์การขายเพิ่ม เช่น เข้าไปเจรจาเป็นพาร์ทเนอร์ที่เป็นคอนวีเนียนสโตร์ ห้างค้าปลีก และห้างใหญ่ๆหลายแห่ง ซึ่งหลังจากนั้นก็ทำให้แมลงทอดไฮโซเติบโตอย่างรวดเร็วจนผลิตไม่ทัน ทำให้ต้องเพิ่มเครื่องจักรและย้ายที่ตั้งโรงงานให้ใหญ่ขึ้น อีกส่วนก็ได้ปรึกษากับ อาจารย์พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์ จนได้ข้อสรุปว่าจะเปลี่ยนมาใช้เทคโนโลยีการแปรรูปอาหาร ซึ่งก็คือการเปลี่ยนจากวิธีทอด มาเป็นการอบกรอบ แต่เพราะภาพจำแมลงทอดของคนอยู่ที่รถเข็ญที่เป็นตัวอ้วนกลม พออบแล้วมันอาจแห้งจนระคายคอ นั่นก็ทำให้ต้องคิดต่ออีกว่าจะใช้เทคโนโลยีอะไรเข้ามาปรับเปลี่ยน ซึ่งเราก็สามารถแก้ไขทุกอย่างได้ในจุดลงตัวตามแบบฉบับของ “แมลงอบกรอบไฮโซ”
สำหรับใครที่ฝันอยากมีธุรกิจแปรรูปอาหาร โทรปรึกษาได้ที่
ศูนย์พัฒนานวัตกรรมและบริการวิศวกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง โทร 091-009-5368 คุณดาว
